Վարդգես Օվյան

Ծնվել է 1959 թ. նոյեմբերի 4-ին, Ստեփանակերտում: Ավարտել է տեղի մանկավարժական ինստիտուտի բանասիրական ֆակուլտետը:
Մինչև 1994 թվականը աշխատել է հանրապետական «Խորհրդային Ղարաբաղ» («Արցախ», «ԼՂ Հանրապետություն») պաշտոնաթերթում՝որպես թղթակից, բաժնի վարիչ, ապա՝ գլխավոր խմբագրի տեղակալ:
1994-96 թթ. ծառայել է ԼՂՀ պաշտպանության բանակում՝ որպես քաղբաժնի սպա՝ ավագ լեյտենանտի կոչումով, ապա՝ «Մարտիկ» թերթի պատասխանատու քարտուղար: 1997-98 թթ. որպես հրատարակչական կենտրոնի ղեկավար աշխատել է Ստեփանակերտի պետական պոլիգրաֆ ձեռնարկությունում, 1999-ից՝ «10-րդ նահանգ», 2004-2006 թթ.՝ «Դեմո» հանրային թերթում՝ որպես պատասխանատու խմբագիր:
Այժմ աշխատում է ԼՂՀ կառավարության տեղեկատվության և հասարակայնության հետ կապերի վարչությունում որպես մամուլի բաժնի վարիչ: Տպագրվում է 1984 թվականից: Հարյուրից ավելի պատմվածքների ու նովելների« դրամատիկական ստեղծագործությունների, բազմաթիվ հոդվածների հեղինակ է: Տպագրվում է հայաստանյան և ղարաբաղյան թերթերում:
1995 թ. լույս է տեսել «Մենախոսություն վերջին նստարանից» գիրքը, 2005 թ.՝ «Կիսատ պատմվածքներս, տղան և ուրիշներ» և «Ձմեռային սերենադ», 2007 թ.՝ «Կարմիր ծաղկաթերթիկներ» գրքերը:
Նրա երկու տասնյակից ավելի պատմվածքներ թարգմանվել են նաև ռուսերեն, իսկ նովելներից մեկը զետեղվել է Հարավային Կովկասի գրողների պատերազմի մասին պատմող լավագույն ստեղծագործությունների «Ապրելու ժամանակը» ժողովածուի մեջ (Մայկոպ, 2002 թ.):