Կուզենայի կանխել վերադարձդ,
բայց մեկնումդ կանխելու գնով
Անդրե Ժիդ
բայց մեկնումդ կանխելու գնով
Անդրե Ժիդ
Չեմ հիշում ոչ մեր առաջին, ոչ էլ վերջին հանդիպումը:
Մի ինչ-որ պահ լույսն արդեն բացվում է:
Հեռախոսս զնգում է՝ հաշվիս գրանցելով հերթական խեղդված գիշերվա ավարտը:
Բացում եմ աչքերս: Աչքերն առավոտյան բացվելու համար են: Երևի:
Լուռ հագնվում եմ: Երևի ամեն ինչ կարգին է, եթե ժամացույցը շարունակում է տկտկալով առավոտը չափել:
Վերջին մեկնաբանություններ