Քաղաքը շատ էր փոխվել: Բացակա տարիներս քառապատկվեցին, երբ չճանաչեցի բակը, որտեղ անցել էր մանկությունս: Երբեք չէի մտածեի, որ այսքան տարիներ անց, լինելով իմ քաղաքում, ուրախության փոխարեն կլցվեմ թախիծով: Հիշողությանս մեջ քաղաքն ուրիշ էր` մարդիկ ուրախ էին ու ժպտերես: Հետո տխրեցին:
Հեղինակ. Լուսինե Լուսնթագ
Մյս 26 2019
Լուսինե Լուսնթագ | ԱՆՑՅԱԼԻ ԳՆԱՑՔԸ
Նոր կյանք սկսելու համար պետք է կորցներ հիշողությունը, ազատվեր բոլոր այն մտքերից, որոնք ներկա պահը կանգնեցնում ու կապում էին անցյալին: Ինչպես պարզվեց հետո, դա այնքան էլ հեշտ գործ չէր: Հիշում էր: Կյանքում ամեն ինչ ուշացած էր գալիս, ոչինչ ժամանակին չէր լինում: Հիմա կարող էր գնել բոլոր չստացած տիկնիկները, որոնց մասին երազել էր, որոնք քնում ու արթնանում …
Վերջին մեկնաբանություններ