Պարսկերենից թարգմանեց Ազատ Մաթյանը
Գարնան հովը մուշկի բույրով անուշություն կշնչի,
Հին աշխարհը ջահելացած նոր երգ ու սեր կանրջի:
Գինու գավի կարմիր ակը յասամանին գույն կտա,
Վառ կակաչը հեզ նարգիգի աչքն արցունքով կթրջի:
Tag: Հաֆեզ
Մրտ 15 2011
Հ Ա Ֆ Ե Զ
Սպտ 01 2007
Հաֆեզ | ԳԱԶԵԼՆԵՐ
Պարսկերենից թարգմանեց Ազատ Մաթյանը
Ելի՛ր, սաղի, գավերը լից, ու դարձրուր, խմենք ցմրուր,
Հեշտ է թվում սերն սկզբում, հետո դառնում կրակ ու հուր։
Մուշկի անուշ բուրումներով զեփյուռն իր զով վարսերն օծեց,
Նրա բուրող գանգուրներից սիրտս դառավ արյուն ու ջուր:
Գինով ներկիր քուրձը հագիդ, երբ ծերուկ մոգն է քեզ ասում,
Խիզախ ճամբորդ, լոկ նա գիտի, թե ոնց պիտի գնալ և ուր։
Վերջին մեկնաբանություններ