Գուրգեն Միքայելյան | ԱՆԻԾՎԱԾԸ

Գուրգեն Միքայելյան

Գուրգեն Միքայելյան

 

I

Այդ օրը կարծես թե արփին

տարերքի մեջ էր հրեղեն:

Բոցեղեն խնջույք էր անում

և ցնծում, երգում էր արփին:

Թվում էր՝ լեռան թիկունքից

ժայթքել է հրաբուխ կրկին:

Ժայթքել է հրաբուխ կրկին,

հորդում է գինի հրածին:

 

Հորդում էր նաև պալատում

այդ օրը գինին ոսկեհուր,

Եվ ամեն գավի հայելում

տեսնում էր Թութմոսը նրան…

Տեսնում էր մշուշում գինու

և զգում, որ մի դիվածին,

Խանդի պես մտնում է հոգին…

Եվ հազար արեգակ կարծես

այրում էր սիրտը Թութմոսի:

Հազար սամում էր կարծես

մոլեգնում սրտում Թութմոսի:

Այդ օրը լիներ հազար սիրտ,

կճաքեր կրծքում Թութմոսի:

 

Կարդալ ամբողջը

Թողնել պատասխան

Ձեր էլեկտրոնային հասցեն չի հրապարակվի