Մրտ 08 2019
Քո երազի քաղաքում,
Որտեղ դու երջանիկ կլինես,
Դու անպայման կճանաչես ափամերձ մայթի կոտրվածքները,
Կճանաչես և քամին, և լույսը,
Եվ անգամ այն զգացմունքը,
Որով դու կանցնես սալահատակի վրայով,
Ճկաներբան կոշիկների մեջ,
Եվ նույնիսկ սեփական ներշնչանքն ու արտաշնչանքը,
Եվ սիրած փողոցի անկյունը,
Եվ բուրմունքը,
Միգուցե՝ կոնֆետների,
Միգուցե՝ մեկ այլ քաղցրավենիքների…
Փտր 13 2019
Ոչ դու կմնաս,
ոչ էլ տխրությունդ,
ոչ էլ բնակիչները այս ավանի.
գետեզերքի անհանգիստ պղպջակն ու
վայելքի անցած կարճ պահերը վկա,
այս թախիծն էլ երկար չի տևի
այնպես, որ նրանից միայն մի հուշ կմնա:
Փտր 10 2019
Սկսում ես մեռնել դանդաղ…
Եթե չես ճամփորդում,
Եթե գիրք չես կարդում,
Եթե ականջալուր չես կյանքի աղմուկին,
Եթե չես գնահատում ինքդ քեզ:
Փտր 07 2019
Հնվ 27 2019
Քո մատների տակ,
Կյանքը կլինի կենդանի ու տաք,
Անհարթություններով լի,
Գեղեցիկ ու ժանգապատ երիզներով,
Կարծրամարմին ու փորագիր,
Գարնան ու աշնան հոտավետությամբ:
Հնվ 27 2019
Իսթանպուլահայ բանաստեղծուհի Լեռնա Գարագիւթիւքի երախայրիքը՝ «ԵՐԹԱՍ ԲԱՐՈՎ» լոյս տեսաւ Իսթանպուլ, 2017-ին, Մաթ տպարանէն, ՀԱՅԵՐԷՆ ՄԱՏՆԵԱՇԱՐի իբրեւ առաջին հատորը (թիւ 1), որմէ ստորեւ կը ներկայացնենք փունջ մը քերթուածներ։
Հնվ 20 2019
Քո լույսը, լույսը…
Գիտե՞ս, կարող է
Նա ոչ թե միայն խավարը ցրել,
Ոչ միայն շողալ,
Այլ նաև… մաքրել:
Մաքրել ոչ միայն պղտորված աչքեր,
Այլ նաև` սրտեր,
Այլ նաև` հոգի…
Հնվ 10 2019
Գագոն ասաց՝ տա՛տ, ա՛յ տատ,
Գովիր դու ինձ շատ ու շատ,
Մի քիչ էլ որ մեծանամ,
Աստղանավորդ կդառնամ:
Պիտի թռչեմ լուսավառ
Աստղերի մոտ հեռավոր,
Ծիածանից մի պատառ
Բերեմ, անես գլխաշոր,
Դկտ 18 2018
Կյանքը շարունակվում է սերմի մեջ
Սերմը շարունակվում է հողի մեջ
Հողը շարունակվում է ծառի մեջ
Ծառը շարունակվում է պտղի մեջ
Պտուղը շարունակվում է մարդու մեջ
Մարդը շարունակվում է օդի մեջ
Օդը շարունակվում է երկնքի մեջ
Երկինքը շարունակվում է․․․
Ապր 12 2018
Ես, խռով
Բախտից
Շռայլ,
Կյանքից գոհ,
Գնում եմ միշտ
Անխոնարհ`
Ափերումս
գարուններ
Ու գետաքար
Ու գոհար։
Վերջին մեկնաբանություններ