Tag: Էդուարդ Հախվերդյան

Ռասուլ Յունան | ՀԵՌԱՎՈՐ ՑՈՐԵՆԻ ԱՐՏԸ

Պարսկերենից թարգմանեց էդուարդ Հախվերդյանը
Բեմը սովորական սենյակ է՝ ցորենի արտին նայող լուսամուտով և դեպի դուրս տանող մի դռնով։ Ձախ կողմում երևում է ևս մի դուռ, որը հավանաբար խորդանոցի դուռն է։
(Վարագույրը բարձրանալիս դրսից լսվում է աղվեսի ոռնոց-կաղկանձը։ Նինան տխուր նստած է աթոռին։ Քիչ անց ձախ կողմի դռնից ներս է մտնում էլյասը և, ուշադրություն չդարձնելով Նինային, խորդանոց է գնում ձկնորսական պարագաները այնտեղ դնելու համար)։

ԷԼՅԱՍ- (Բարձրաձայն)։ Գետը այլևս էն հին գետը չի։ Ոչինչ չունի, ոնց որ ձկները ծուխ են դառել ու երկինք են բարձրացել։
ՆԻՆԱ- Շուտ վերադարձար։
ԷԼՅԱԱ- Ասացի, գետը էլ ձուկ չունի. ուշ էլ վերադառնայի հետս ոչինչ չէի բերելու։

Continue reading

Ղեյսար Ամինփուր | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Պարսկերենից թարգմանեց էդուարդ Հախվերդյանը
Անցնող այս օրերում
Ամեն օր
Զգում եմ
Ինչ-որ մեկը
Հառաչում է քամու մեջ
Զգում եմ
Որ ճամփաների մշուշապատ խորքից
Մի hեռավոր ծանոթ
Ձայնում է ինձ

Continue reading

էդուարդ Հախվերդյան | Ի՞ՆՉ ՎԱՅՐ Է ՍԱ, Ի՞ՆՉ ԵՐԿԻՐ, Ի՞ՆՉ ԱՇԽԱՐՀԱՄԱՍ…

Եվ ինչու՞ ողբալ…
«Այն ագռավը, որ թռավ
Մեր գլխի վրայով»,
Կանխանշեց քո մահը
Եվ կռռոցը ինչպես կույր գնդակ,
Խոցեց իմ հոգին։

Continue reading

Վահե Արմեն | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

Պարսկերենից թարգմանեց  Էդուարդ Հախվերդյանը
Հացթուխ գնչուի և մոր մերձեցումից
Նա հայտնվել էր այս աշխարհում…
Սա ինքն էր ասում:
Գաղտնիքները այնքան պուճուր էին,
Որ գոյություն չունեին…

Continue reading

Էդուարդ Հախվերդյան | ԻՄ ՍԻՐՏԸ ԼԵՌՆԵՐՈՒՄ ՉԷ…

Ահա և ես…
Դյուրախոց թիրախ,
Որին շարունակ պիտի խոցոտեն
Եվ աստվածները հզոր ու չարկամ
Եվ մարդուկները ճճվային գանգով…

Continue reading

Ռասուլ Յունան | ԳԵՏԸ ՈՐ ՀՈՍՈՒՄ ԷՐ ՆԿԱՐՉՈՒԹՅԱՆ ԿՏԱՎՆԵՐՈՒՄ

Պարսկերենից թարգմանեց՝ Վահե Արմենը

Ինչ-որ տեղ երազներիս մեջ էիր
մեղրափեթակների կողքին
մոտ հովիտներում
ու ես ամեն օր
մի նապաստակ գրկած
անցնում էի այնտեղից
ի վերջո հայտնվեցիր
մի գնացքով

Continue reading