Հարցազրույցը վարեց` Հայկուշ Շահբազյանը

Մեր հյուրն է բանաստեղծուհի, գրականագետ, մանկագիր Նաիրա Համբարձումյանը: Նրա «Ես բառ եմ դարձել» ժողովածուի բանաստեղծությունների տողերից էլ ծնվել են նրան ուղղված հարցերը:

Արտատպությունը` «Գլաձոր» թերթից:

Ապրում եմ խաղաթղթե տնակում,
ավազե տնակում, օդեղեն դղյակում
և անցկացնում եմ րոպեները` սպասելով
անկումին պատերի, հարվածին կայծակի,
երկնային փոստին` վերջին նախազգուշացումով,
դատավճռին, որ թռչում է իշամեղվի թևերին…

Վաղ առավոտ գնաց Մհեր,
Հետը՝ կտրիճ ձիավորներ,
Տեսավ հրես քաշքի վերում
Մի գազան է հանգիստ ճեմում.
-Տղերք, կանչեց, էս ի՞նչ բան է…

Իտալերենից թարգմանեց Գառնիկ Մելքոնյանը
Մի քան օր հետո, ինչ դարձել էր շքեղ ամառանոցի տեր, Էռնեստ Կաձիրան տուն վերադառնալով, հեռվից նկատեց մի մարդու, ով մի արկղ ուսերի վրա դրած` դուրս ելավ ցանկապատի երկրորդական դռնից ու այն դրեց մի բեռնատարի վրա: Չհասցրեց հասնել նրան` նախքան նա կմեկներ: Այդժամ նստեց մեքենան ու գնաց նրա ետևից: Բեռնատարը գնաց երկար, մինչև քաղաքի ամենահեռու ծայրամասը ու կանգ առավ մի ձորի պռնկին:

                        Ծնվել եմ 07.11.1981  թվականին: Ավարտել եմ Երևանի պետական համալսարանի Ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետը: Ստեղծագործել սկսել եմ վաղ տարիքից: Թղթակցում եմ մի շարք լրատվամիջոցներին և գրական …

Կինը.-Աստվա՜ծ իմ, նա գնում է, հեռանում է ինձանից (լացում է):
Ուղեղը.- Դրական, ավելի դրական:
Կինը.- Ախր, ի՞նչ դրական. այս հիմարը հագուստներն է հավաքում…
Ուղեղը.-Մի՛ լացիր, ժպտա՛, խորիմաստ ժպտա և ձեռքերդ մի՛ պտտիր հողմաղացի նման:
Կինը.- Հիմարը ճամպրուկն է հավաքում. շնորքով տղամարդիկ գնալուց՝ միայն գուլպաներն ու ներքնազգեստն են վերցնում, իսկ սա հավաքում է եղած-չեղածը…
Ուղեղը.- Ժպտա՜:
Կինը.- Գուցե՞ վզովն ընկնեմ….
Ուղեղը.- Հիմարի՛կ
Կինը.- Գուցե ծնկի գամ իր առջև….

Ծնած է Պէյրութ, 1959 -ին: Յաճախած է Շամլեան-Թաթիկեան, ապա Պէյրութի Հայ Աւետարանական Բարձրագոյն վարժարանները: 1984 թ. աւարտել է Երևանի Պետական Համալսարանի բանասիրական բաժինը, որմէ ետք մուտք գործած է Զարթօնքի խմբագրական կազմին մէջ, ուր մնացած է …

Ծնվել է 1982 թվին, Էջմիածնում: Ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի ֆիզիկայի ֆակուլտետի միջուկային ֆիզիկայի ամբիոնը և ստացել մագիստրոսի կոչում: Գրականությամբ սկսել է զբաղվել վաղ տարիքից: Իր երկերը յուրահատուկ և նորաբույր են թե՛ թեմատիկ և թե՛ …

Կապույտ մորուք

Պետք չէր բացեիր դուռը: Բացեցիր:
Ներս մտիր և տես՝ ինչ աննշան եմ
Քեզ դավաճանել: Ոչ գանձ կա այստեղ
Թաքուն, ոչ կճուճ, ոչ ճշմարտություն

Ցույց տվող հայելի: Ոչ իսկ գլուխներ
Սպանված կանանց՝ քո պես ագահ կամ
Տանջանքի հետքեր: Լոկ այն, ինչ տեսար…

Պարսկերենից թարգմանեց Էդուարդ Հախվերդյանը

ԽՈՏԻ ԼՈՒՌ ՑՆԾՈՒԹՅՈՒՆԸ
Տեսել եմ շքեղությունը գետի,
Որ հոսում է ծանրորեն,
Եվ չարաճճիությունը սյուքի`
Խնձորենու ճյուղերին ճոճվող,
Լսել եմ շառաչը ալիքի.
Ափի հետ ամուսնական առագաստի`
Երկչոտ քաշքշուկի մեջ…

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Գիսանե Հովսեփյանի
Գուշակելու քարերը թափվեցին
հանց փոշի, հանց անապատի հոգոց…
Ինչների՞ս է պատասխանը հարցի՝
ինչ կլինի վաղը: Օրերը գոց
գնում են կույր երկվորյակներ ասես՝
հուշերը սնելով հացի կողով,
ողորմության թասի մեջ մունջ ու հեզ
պղնձե դրամներ զնգացնելով:

Սիրտս ցավում է քո լռությունից,
ու քո կարոտից աչքերս ցողված`
այս ցուրտ քաղաքի ցուրտ փողոցներում
ոչինչ չեն տեսնում, ոչինչ չեն տեսնում:
Սիրտս է ցավում քո լռությունից,
ու քո կարոտից մտքերս են ծռվում,
այս ցուրտ քաղաքի ցուրտ փողոցներում
խելագարվում են:

Պորտուգալերենից թարգմանեց Անի Վարդազարյանը
Ժոզեն մահացավ տաղաչափական ճշգրտությամբ՝ Օդային Կամուրջ-ի ինքնաթիռներից մեկում, Սան Պաուլոյի ու Ռիոյի միջև ընկած ճանապարհի կեսին: Սիրտն էր: Մահացավ մոխրագույն կոստյումը հագին ու մուգ գույնի փողկապով, ձեռքին` նույն սև պորտֆելը, որի հետ տարիներ շարունակ ամեն երկուշաբթի վայրէջք էր կատարում Սանտուս Դումոնտ օդանավակայանում:

Բեռնատարը կանգ առավ գյուղի շուկայում: Վարորդը իջավ, օգնեց կողքին նստած կնոջը՝ Սիրանին, նույնպես իջնել: Հետո գործի գիտակ մարդու վստահ շարժումով բացեց թափքի կողը, երկու հարթ տախտակներով թեքահարթակ ստեղծեց ու նայելով շուրջը՝ օգնության խնդրանքով դիմեց քիչ հեռու կանգնած տղամարդկանց: Վերջիններս մոտեցան և սկսվեց թափքից գինու հսկա փայտե տակառի իջեցումը:

Բանաստեղծ Գրիշ Դավթյանը ծնվել է 1935 թվին Նոր Ջուղայում, Իրան: Բարձրագույն կրթությունը ավարտել է Անգլիայում արժանանալով տնտեսագիտության դիպլոմի: 1969-ին, Լոնդոնի համալսարանի Արվեստից Մագիստրոսի կրթական որակումով՝ մասնագիտացել է միջարևելյան պատմության մեջ: Վերադառնալով հայրենիք, ուսանել է Թեհրանի …

Թարգմանիչ, գրականագետ: Ծնվել է 1962 թ.Գյումրիում: 1985 թ.ավարտել է Երևանի Պետական Համալսարանի ռոմանա-գերմանական բաժինը: Նրա թարգմանությամբ լույս են տեսել իտալագիր ու ֆրանսագիր հեղինակների (Մորավիա, Ռոդենբախ, Միշո, Միրբո, Պիրանդելլո և այլն) գործերը: Շուտով լույս է տեսնելու …

Իտալերենից թարգմանեց Գառնիկ Մելքոնյանը

Աշխարհի վերջը

Մի առավոտ, մոտ ժամը տասին, մի հսկայական բռունցք հայտնվեց երկնքում`քաղաքի վրա. հետո դանդաղորեն բացեց ճանկերն ու այդպես մնաց անշարժ` ինչպես մի ահռելի չարագույժ ամպհովանի: Թվում էր քարից էր, ու քար չէր, մսից էր, ու միս չէր, նաև թվում էր, թե ամպ էր, բայց ամպ էլ չէր: Դա Աստծու ձեռքն էր, ու աշխարհի վերջը:

Դու աղոթել չգիտես,
Ես՝ ծնկի գալ չեմ սիրում,
Ու ապրում ենք հենց այդպես՝
Դու հաղթում ես, ես՝ տիրում…

1. Ազատագրում
Առաջինը գիտեր, որ եթե իրեն ճեղքեն վերից վար, միջից լույս աշխարհ կգա երրորդը: Երրորդը կամ քնած էր, կամ արթուն: Երբ քնած էր լինում, առաջինը վերացնում էր նրա նախորդ արթնությունից մնացած հետքերը: Արթնանալով՝ երրորդը անդադար ճանկռտում ու բռնցքահարում էր, և առաջինը, չկարողանալով դիմադրել ներսից խեղդող երրորդին, անհարթ, խորդուբորդ պատերին էր քսում ճակատն ու կուրծքը՝ հուսալով, որ այդպիսով կխլացնի խորքից քայքայող քորի անտանելի աղմուկը: