Հլս 30 2013
Գուստավ Բ. – ն մտածեց, որ եթե ուրիշը դներ իր ցիլինդրը, գուցե մարդիկ չփռթկացնեին: Մթնաշաղին, փաթաթված սև, երկար վերարկուի մեջ, շտապում էր տուն` խուսափելով կողքերը նայելուց: Շքամուտքի մոտ խմբված երիտասարդներին տեսնելուց հետո թվաց, թե հղկաթղթով շփում են մարմինը: Երիտասարդները կտրուկ լռեցին, իսկ Գուստավը հանկարծ նկատեց, որ օդում օղակաձև դասավորությամբ հեգնական ժպիտներ են երևում, իսկ մարմինները` չկան:
Հլս 24 2013
Բոլոր իմաստներն աշխարհում ստեղծվում են համեմատությունից, քանի որ ցանկացած իրի` մեզ հասանելի հիմքում ընկած է նրա պատկերի գաղափարը, որին էլ հենվում են մտածական համեմատությունների անվերջանալիղթան (յուրաքանչյուր իր գոյություն ունի կա°մ որպես օբյեկտ –նշանակելի, կա°մ նշանակություն), իրերի անվերջանալի կապերը, բանականության ունիվերսալությունը:
Երբ որևէ գրքում առաջին անգամ դիտարկում ես հեղինակի պատկերային համակարգը ` որպես մտավոր կառույցի ու լեզվի ներքին միասնություն, ապա ծնվում է գաղափարը, թե յուրաքանչյուր ներդաշնակ խոսք ստեղծվում է մեր ներսում կազմավորվող տեքստերի ներդաշնակությունից , ու հավատարիմ ստեղծվող պատկերներին, ծնվում է այնպես, ինչպես Տիեզերքը:
Հլս 22 2013
Եվ ամեն օր` առավոտյան ժամը 6.00-ին աշխարհը դադարում էր պտտվել: Այն ամենը, ինչ գոյություն ուներ, շնչում էր, մտածում, ապրում, անհետանում էր զարթուցիչի առավոտյան անդուր ճռվողյունի հետ, որը` հակառակ իր առաքելության, չէր արթնացնում, այլ ազդարարում էր քնելու ժամը: Մեկ վայրկյանում անհետանում էին բոլոր էլեոնորները, մաշաները, աուրելիաները, էլիզաբեթները և մնացած-մնացածը` գեղեցիկ և բարյացակամ աղջիկներ երկրագնդի բոլոր անկյուններից: Անհետանում էին նաև բոլոր խոսեները, վոլոդյաները, ֆրիցները և մնացած-մնացածները, որոնց հետ ժամերով բիլյարդ կամ շախմատ էր խաղում: Մոնիտորի լույսի հետ մարմանդ անհետանում էր այն ամենը, ինչ արժեք ուներ: Մոնիտորն անջատելուց հետո զգում էր թեթև տխրություն: Մի վայրկյան էր պետք` հասկանալու համար, թե, այնուամենայնիվ, ինչքան անհեթեթ է աշխարհը, որն անհետանում է մկնիկի մի շարժումով:
Հլս 08 2013
Մի անգամ գարնանը անտառի բացատում հայտնվեց արքայազնը: Նա ամենուր փնտրել էր կորած արքայադստերը, և երբ լսել էր բյուրեղապակյա դագաղի մեջ քնած գեղեցկուհու մասին, անհապաղ այնտեղ էր սլացել:
Հասնելով բացատ՝ նա ցած թռավ ձիուց, մոտեցավ դագաղին և բացեց խուփը:
-Օ՜, իմ սիրելի Սպիտակաձյունիկ:
Արքայազնը ճանաչեց արքայադստերը և…
Հնս 11 2013
Ես քեզ կը մօտենամ զգոյշ ու քնքուշ: Հասունացմանդ պահին կողքիդ կը լինեմ եւ կսպասեմ մինչեւ ինքդ կամենաս լքել մայրական կանաչ գոգնոցը, ապա ափս կը պարզեմ եւ դու յուշիկ կը սահես ափիս մէջ ապահով, ամբողջական, անարատ ու մաքուր … դու կը լինես իմը…
Եթէ չլինեն ձեռքեր հոգատար , գահավիժումդ՝ մայթերի գռեհներում ոտնակոխ՝ ճակատագիրդ է անխուսափ…
Իսկ ես, համբերատար՝ հասունացումդ կը դիտեմ, հրճւանքս զսպած, կսպասեմ…
Մյս 23 2013
Գոլնարի աչքերում բույն դրած մշտական թախիծը հակադրվում էր լիքը շրթերի վրա գծագրված մեղմ ժպիտին, ինչպես ծառերի մութ ստվերը` անտառի արևոտ բացատին: Տասնհինգը նոր էր լրացրել, բերանին նայելիս՝ երեխայի, իսկ աչքերի խորքը նայելիս՝ հասուն կնոջ տպավորություն էր թողնում: Տարբերվում էր մյուս աշակերտուհիներից իր ավելի զարգացած կրծքերով ու կանացիությամբ: Նստում էր վերջին շարքում, սովորում էր ոչ լավ, ոչ վատ: Բոլորից շուտ էր դպրոց գալիս ու գնում էր բոլորից ուշ: Դպրոցից հեռանալիս՝ ժպիտը չքանում էր այտերի փոսիկների հետ, կամարաձև հոնքերը կախվում էին՝ դեմքին տալով մտազբաղ արտահայտություն:
Ապր 19 2013
Հարաբերությունների բազմակերպությունը ձեւավորվում է զուգահեռ տարբեր իրականությունների հնարավոր բոլոր հատումներում, թեպետ XX դարավերջի եւ XXI դարասկզբի բնագիտական ու հումանիտար իմացությունների ընդհանուր դրույթները հանգում են մտածողության անհատական — առանձնակերպ — յուրօրինակ ձեւերի ունիվերսալացմանը եւ մեկնաբանվում որպես ինքնին գոյություն:
Ապր 18 2013
Հրամայվեց, որ բռերով դատարկենք երկինքը, և մենք խոնարհվեցինք սովորականի պես։ Հրամանն անբեկանելի էր՝ ինչպես միշտ։ Ոչ ոք չհարցրեց, թե որտեղ պետք է ապրենք, երբ դատարկվի երկինքը։ Ոչ ոք չհարցրեց, թե որտեղ է անհրաժեշտ դատարկել երկինքը։ Ժամանակ նշանակվեց։
Ապր 16 2013
Ծովը խռով շառաչով մտրակում էր ափերը…
Ծովը հեռանում, տարածվում, դառնում էր օվկիանոս…
Ծովային քամու համբույրից շուրթերը խոնավացան: Մի տհաճ, մածուցիկ աղահամ սկսեց դանդաղ քայքայել ներդաշնակությունը: Քամին, որ սկզբում հուշիկ ծովային զեփյուռ էր, այժմ ավելի ու ավելի ուժեղանում էր:
Մրտ 23 2013
… Դու դարձյալ չեկար արցունքներս սրբելու: Այսօր նորից գլուխս դրեցի բարձին և արցունքներս աչքերիցս գլորվեցին: Ես միայն քնելիս եմ լալիս քեզ համար, որովհետև այսպես ինձ ոչ ոք չի տեսնում, իսկ ես այնքան եմ ուզում, որ դու գաս ու սրբես արցունքներս, այդ միայն դու կարող ես, բայց դու չես գալիս:
Վերջին մեկնաբանություններ