Tag: Արմինե Պետրոսյան

Արմինե Պետրոսյան | ՇԻԼԱՇՓՈԹ

Մի անգամ գարնանը անտառի բացատում հայտնվեց արքայազնը: Նա ամենուր փնտրել էր կորած արքայադստերը, և երբ լսել էր բյուրեղապակյա դագաղի մեջ քնած գեղեցկուհու մասին, անհապաղ այնտեղ էր սլացել:
Հասնելով բացատ՝ նա ցած թռավ ձիուց, մոտեցավ դագաղին և բացեց խուփը:
-Օ՜, իմ սիրելի Սպիտակաձյունիկ:
Արքայազնը ճանաչեց արքայադստերը և…

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | ՄԱՀՎԱՆ ՍԱՐՍԱՓԸ ՍՊԱՌՈՂՆԵՐԻ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ Դ.ԴԵԼԻԼՈՅԻ «ՍՊԻՏԱԿ ԱՂՄՈՒԿԸ» ՎԵՊՈՒՄ

Ամերիկացի հայտնի պոստմոդեռնիստ գրող Դոն Դելիլոյի “Սպիտակ աղմուկը” վեպը տեսաբանների կողմից համարվում է պոստմոդեռնիստական գրականության վերջին արժեքավոր վեպերից մեկը:
1989 թվականին գրված «Միլիարդոտնանի հրեշի որսը» հոդվածում Թոմ Վուլֆն արդեն հայտարարում է արձակում ռեալիզմի նոր դրսևորումների մասին, ըստ այդմ՝ պոստմոդեռնիզմի վերջին նշանակալից վեպեր են Սալման Ռուշդիի «Սատանիստական բանաստեղծություն» և Դոն Դելիլոյի «Սպիտակ աղմուկը» վեպերը:

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | ՀԱՆՐԱԿԱՑԱՐԱՆԸ

Կապույտ հանրակացարանը տարբերվում էր դեղին, ամպագույն և բոլոր այլ հանրակացարաններից: Կապույտն ամենալեցունն էր, իրադարձությունաշատն ու ամենաակտիվը, հատկապես՝ գիշերը:
Նա իրեն լավ էր զգում, որ հենց կապույտ հանրակացարանի բնակիչ է, ի տարբերություն այլ բնակիչների՝ մյուս հանրակացարանններում սենյակներ չէր վերցրել:
Նա ոչ միայն “Ուշադիրը5” սենյակի բնակիչն էր , այլև անդամ էր մի շարք կորպուսների: Ամենաշատը լինում էր “Գրական խայթումներ” կորպուսում:
Նստում էին՝ ուր պատահեր, հետո ամեն մեկը ներկայացնում էր իր գրածը:

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | ՍՊԻՏԱԿ ԱԳՌԱՎ

-Մա՛մ, նայի՛, ծիտիկն ուզում թլնի, արի վազենք՝ բլնենք:
-Աղջի՛կ ջան, մենք չենք կարող ծիտիկին բռնել, կփախչի:
-Մա՛մ, որ արագացնենք, ցի փախծի: Մաաա՛մ, տե՛ս՝ մեզնից մի քից ա հելու:
Աչքերը լայն բացած, խնդրող հայացքով մորն էր փորձում համոզել փոքրիկ աղջիկը՝ անհանգիստ տրոփող սրտիկով ու ոգևորված դեմքով: Շտապող շարժումով ձգում էր մոր թևը:

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան

Ծնվել է 1986թ. Գե­ղարքունիքի մարզի Նորա­տուս գյուղում:
Հա­մալ­սա­րա­նա­կան տա­­րի­­նե­րին ար­դեն գրել է գրա­կա­նա­գի­տա­կան մի քա­­նի հոդ­ված­ներ և գրակա­նա­գի­տա­կան աշխատություն՝ «Տա­ռա­պող անհատը գրականության մեջ»:

Continue reading

Արմինե Պետոսյան | ԱՐԹՆՈՒԹՅԱՆ ԿՈՉ

Կան գրքեր, որոնք կարդալու համար արդեն իսկ պետք է բավական կարդացած լինել: Այդիպիսին է նաև Էդուարդ Հարենցի «Լեթարգիական արթնություն» ժողովածուն: Երբ քնած են ընթերցողը, հեղինակի ներսի ու դրսի «ես»-երը, մուսան, քննադատը, հրեշտակը, Աստծված և տիեզերքն ընդհանրապես, նրանց միայն լեթարգիական արթնության կոչը կարող է մղել զգոնության: Ինչպես հեղինակն է նշում Գրական ակումբին տված իր հարցազրույցում`….

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | Մերօրյա հայ կինը Ա. Սիսյանի պատմվածքներում

Կնոջ՝ այդ հավերժական հանելուկի էությունը տարբեր ժամանակներում փորձել են բացահայտել ժամանակի փիլիսոփաներն ու գրողները: Քանի որ մինչև նոր գրականություն ժամանակաշրջանը ստեղծագործում էին հիմնականում միայն տղամարդիկ, ապա կինը նկարագրվում էր միմիայն նրանց աչքերով:

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | ԻՄ ԵՐԵՔ ԵՍ-ԵՐԸ

Գիտակ.- Այո՛, սիրելինե՛րս, ձեզնից շատ շնորհակալ եմ քաջալերող խոսքերի համար:
Սերինե.- Մենք ենք շնորհակալ քեզ, որ մեզ տրամադրում ես քո հիանալի ստեղծագործություններն ընթերցելու հաճույքը:
Գարուն.- Այո՛, այո՛, մեզ համար քո յուրաքանչյուր բառն արվեստ է:
Քաջիկ.- Ես անգիր եմ արել քո վեպերի ու վիպակների ամենագեղեցիկ տողերը: Դու մեր ժամանակների ամենաարժեքավոր և որակյալ գրականության ստեղծողն ես:
Գիտակ.- 🙂 🙂 🙂 🙂

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | ԵՍ ԱՅԼՄՈԼՈՐԱԿԱՅԻՆ ԵՄ

(Լուռ գիշեր է):
-Ձեռքդ տուր, գնում ենք:
-Ո՞ւր: Դուք ո՞վ եք:
-Ե՞ս: Ես քո ամենաբաղձալի ցանկության իրագործողն եմ:
-Ի՞նչ ցանկություն:
-Կարդա`:
«Մի՞թե մեզ պետք են մեր մարմինները՝ այդ թյուրիմացությունները: Առանց դրանց էլ մեր ես-ը՝ էգոն, գոյություն ունի, իսկ դրանք՝ այդ խանգարիչները, միայն վնաս են հասցնում մեր էությանը՝ դարձնելով մեզ իրենց պահանջմունքների գերին:

Continue reading

Արմինե Պետրոսյան | «ԱՅՍ ԱՆԳԱՄ ԷԼ ԿԱՇԻՍ ՓՐԿԵՑԻ»

Ժամանակակից հայ գրականության մեջ շատ են խամրող ու հառնող աստղերը, և այս աստղաբույլում, որը նոր որակ ու ձև ձեռք բերեց խորհրդային կարգերի փլուզումից հետո, իր յուրահատկությամբ առանձնանում է Կոլյա Տեր Հովհաննիսյանի արձակը: Տեր Հովհաննիսյանը գրականություն բերեց ոչ միայն ժամանակակից սփյուռքահայի նոր կերպարը, նրա և հայաստանաբնակի վարքագծի, էության նմանությունն ու տարբերությունը, այլև ներկայացրեց կոնկրետ մարդ էակին՝ իր հոգեբանութան բարդություններով, ելևէջումներով ու խորությամբ:

Continue reading