Ես հիմա կը հետեւիմ քեզի, որովհետեւ երկար խարխափումներէ յոգնած ու սթափած, գտած կը կարծեմ ըլլալ թիրախս։
Գիշերային թափառումները հիմա կեղծ կը թուին ըլլալ ինծի. անիմաստ վատնում մը՝ դալուկ անհունի մը մէջ, աննպատակ ու անշահաւէտ. ի՞նչ պիտի իրագործած ըլլայիր, յիմար արարած. ո՜չ առաջինը, ո՜չ ալ վերջինը պիտի ըլլայիր. հպարտութիւնդ, միամտութիւնդ, մակերեսայնութիւնդ քեզ կը մղէին վերերը փնտռել կեանքի ու մարդկութեան խորհուրդը, հեռու՝ մարդոցմէն ու առօրեայէն, բայց ահա ինկար գիշերուան տեղատուութեան մէջ, ունայն ու ճապաղ։
Վերջին մեկնաբանություններ