* * *
Նեկտարառատ ապրումներս եմ
Միայն հանձնում սպիտակ թղթին.
Զի մեղու են Պոետները
Ծաղկափեթակ` Սպիտակ թղթին:
* * *
Թիրախը
ամենակուլ գազանի`
անզգեստ
բայց ոչ մերկ
ու ո’չ ոտաբոբիկ…
Հայացքը
աշխարհին նորեն.
խնդրում է, բայց արդ
պահանջում նույնիսկ
«արդարություն»…
Բայց ավելի շատ
մոտենալու, հասնելու
հավաքվելու
իր առանցքի շուրջ:
Գազանն էլ ամենակուլ
երազում է ուղղել
հարվածն իր ամենադիպուկ
նշխարված սրտին
անհաղթ թիրախի:
ՄՇՏԱՆԵՐԿԱ ԻՄ ԲԱՐԵԿԱՄ
Ողջույն, Չարե’նց
մշտաներկա իմ բարեկամ
ես էլ քեզ պես պոետ եմ խենթ
որ ծնվել եմ
նախորդ դարի նախավերջին տասնամյակում
հենց մարտ ամսին` քո ծննդից մեկ օր հետո:
Նախ ներիր ինձ
նաև նախորդ սերունդներին
դարավերջը հաղթական էր
սակայն Կարսը, բնօրրանդ
գերի է դեռ…
Անկախությամբ մտանք նոր դար
արդեն` երրորդ հազարամյակ
սակայն այնպես
ինչպես հազար տարի առաջ
Բագրատունյաց Հայաստանում
անմիաբան…
Չարե~նց
մշտաներկա իմ բարեկամ
եթե անգամ
կշռենք աշխարհի
բոլոր անապատների
ավազահատիկները մեկ-մեկ
ու հիմա` մեկ դար անց
տանենք լցնենք բոլորը
Դեր-Զորի ավազների վրա
կգոյանա մի լեռ
լեռ-մահարձան
սակայն նորից
դուրս կելնեն` հանց հրաբուխ
անթաղ մասունքները մեր սուրբ:
Չարե’նց
մշտաներկա իմ բարեկամ
թե պիտ նորից չբռունցքվենք
արեգակից քո շիկացած
զուր էր ջանքդ…
ու ես հիմա
բոց եմ խնդրում
որ տաղերգեմ` նորից ելնենք
Արևանանք:
* * *
Ոչ, չեն եղել ու չեն լինի պատերազմներ
ընտանիքներ ու որսորդներ
նաև զենքեր
իմ հնարած մոլորակում
ուր պատկերացումը կյանքի մասին
երջանիկ ապրելն է միայն:
Պատրաստվում եմ տեղափոխվել այնտեղ
վաղուց եմ տենչում
այնտեղ էլ կհրատարակեմ
այստեղ գրված վեպս
ընտանիքի, ճակատամարտերի և
զենքերի մասին:
Եվ այսքանից հետո
կանխազգում եմ, սակայն
որ քարկոծվելու եմ
ու կախաղանի եմ
արժանանալու
իսկ լավագույն դեպքում
վտարվելու եմ իրենց մոլորակից:
ԱԶՆԻՎ ՑՈՐՅԱՆԻ ՄԻ ՔԱՆԻ ՀԱՏԻԿ
Օրերում այս երբ
ցորյանանման որոմները բիրտ
մեզ «ընկեր» դարձան նաև ամբարում
լավ է հեռանա’նք,-
այսպես վճռեցին
ազնիվ ցորյանի մի քանի հատիկ:
… ՈՐՊԵՍ ՏԱՆՋՈՂ ՀՈւՇ
Ամռան գալուստը քաղցր էր, սպասված
Շքեղ թթենին` ճոխ մեղվափթակ
Ծորուն մեղրով էր մեզ հյուրասիրում
Մենք էլ նրանից չէինք կտրվում:
Մեր բակի համար թթենու ծառը
Ամռան զարմանք չէր. խորհրդանիշ էր
Բորենին անգամ կսիրահարվեր
Նրա թովչանքին, աննման համին:
Թթենու ծառը հանել են վաղուց
Ջարդել վառել են սիրտը հին բակի
Էլ չկա’ ծիծաղ, ժիր իրարանցում
Մնացել է նա` որպես տանջող հուշ:
2 մեկնաբանություն
hianali e
sat gexecik en toxern