Եթէ չըլլան դարպասներդ՝
Փրփրագեղ եւ սպիտակ մեղեդի
Ծով անապատ մըն ես
Կապոյտ տարերքի
***
Բայց ամէն բան
Մարախներէն սկսաւ
Թիթեռնիկներ չկային
Ես անգոյնը դաւանեցայ
Վրձինովս երանգները հիւսեցի
Սպտ 18 2015
Եթէ չըլլան դարպասներդ՝
Փրփրագեղ եւ սպիտակ մեղեդի
Ծով անապատ մըն ես
Կապոյտ տարերքի
***
Բայց ամէն բան
Մարախներէն սկսաւ
Թիթեռնիկներ չկային
Ես անգոյնը դաւանեցայ
Վրձինովս երանգները հիւսեցի
Մրտ 22 2015
Երբեք չէի կարծեր, որ Մոսկուան տեսնելով այսքան պիտի ուրախանայի: Բայց Մոսկուա՞ն էր տեսածս: Պարզապէս մօտակայ անտառներն էին, որոնք վերէն, օդանաւին պատուհանէն ձիւներուն մէջ աճած սունկերու կը նմանէին: Ինչո՞ւ այս ուրախութիւնը, ուրկէ՞ այս անհասկնալի, խլրտացող ապրումը: Հաւանաբար մանկութենէս, ուր մեծ դեր ունէին Հայաստանէն հասնող գիրքերն ու ռուսական պալէն՝ Կալինա Ուլանովան իր թեթեւ ու դանդաղ թռիչքներով, Մայա Փլիսէցսքայան իր մանաւանդ Գարմէնով, Կարապի լիճը եւ այս բոլորը իրենց կատարելութեամբ:
Նյմ 11 2014
Բակի ծառերուն տակ սեղանը պատրաստ էր: Հրանդ Հայկոյեանը խոհանոցէն փոքրիկ պնակներով աղանդերը կը բերէր. դրաւ նաեւ օղիին շիշը. ջուրը սառնարան ձգեց. օրուան այն ժամն էր, երբ երրորդ անգամ ըլլալով շէնքին ելեքտրածինը կ’աշխատցուէր ու երկու ժամ լոյսի մէջ կը նստէին, հեռատեսիլ կը դիտէին, կամ պարզապէս լոյսը կը վայելէին:
Օգս 31 2014
Ինծի համար զգացումներ արտայայտելու չափ կարեւոր է մտածումներ արտայայտելը. Հաւանաբար առաջին ընթերցումով այն տպաւորութիւնը ստեղծուի, թէ ընդհանրապէս զգացումներ են գրութիւններուս մէջ արտայայտուածները: Բայց խորքին մէջ մտածումներն են զիս առաջնորդողը, մտածումներ, որոնք կը բեւեռուին կիներուն, անոնց անլուր տառապանքին, այդ տառապանքին տուն տուող պատճառներուն եւ կիներուն կրելու, տոկալու եւ կամքին շուրջ: Այսքանը ըսելիք ունենալ կը համարուի՞. Դուք որոշեցէ՛ք:
Մյս 14 2014
Կարելի չէ մոռնալ քեզ.
Բայց գալիքին համար միայն
Տես կ’օրօրեմ յուշերս բոլոր
Ու կ’երազեմ վաղդ հաստատ
Բաց աչքերով
Երազային եղեր ես միշտ
Եւ մտերիմ…
Օգս 28 2013
Շրջափակումը մասամբ վերցուեր է: Դժուարութեամբ լոլիկ, վարունգ, դդում, սմբուկ սկսան երեւիլ շուկաներուն մէջ, բայց … անոնց երեւումին հետ յանկարծ յստակ դարձաւ, որ հոգիի շրջափակումը ոչ միայն չէ վերցուած տակաւին, այլ անոր օղակը աւելի սեղմուեր է:
Անօթի եմ բարեկամներուս զրոյցներուն եւ ծարաւ՝ մշակութային ու գրական մթնոլորտի:
Օգս 01 2013
(1)
Ամէնօրեայ փառք
— ձանձրացա՞ր թէ տակաւին-
որ կ՚ապրինք
— եթէ ապրիլ կը սեպես այս-
սրբութեանդ չեմ մօտենար
արքայութիւնդ պիտի գայ անպայման
անտեղ եւ անժամանակ
միւսները մանրամասներ են միայն
Մրտ 24 2013
Անձրեւ է ու նեխ:
Փողոցներուն մէջ, տերեւներուն տակ ցաւեր կը նեխին.
Եւ լերդ արիւններ կը չորնան արագ
Ու կ’ապականեն երկիր ու երկինք:
Մրտ 11 2013
Տուն մտայ:
Մութը արդէն սկսեր էր լեցուիլ անկիւնները, բայց պատշգամին մօտ դեռ քիչ մը լոյս կար: Պատշգամը լրիւ լոյս էր տակաւին: Կրնայի պատշգամ ելլել, եթէ այսքան պաղ չըլլար: Վերջերս շատ պաղ է, ներսերը՝ աւելի: Կրնայի վերարկուով պատշգամը կենալ: Բայց ի՞նչ ընելու համար: Ոչ եկող, ոչ գացող: Երկինքը գորշ, խոժոռ, ամէն պահու անձրեւ սպառնացող: Գետինները գորշ, փոշոտ: Փողոցները գորշ, տխուր: Ժողովուրդը գորշ, յուսահատ:
Նյմ 28 2012
Ծնվել է Հալեպում, Սիրիա: Ավարտել է Հալեպի «Քարէն Եփփէ» ճեմարանը և ավելի ուշ՝ Բեյրութի պետական Բարձրագույն Երաժշտանոցի դաշնամուրային բաժինը՝ վկայվելով Քաշանի (Ֆրանսիա) պետական երաժշտանոցի կողմից: Իր «Սփյուռքահայ բանաստեղծությունը 1965-1995 թուականներուն» գրական-ուսումնասիրական աշխատությունը պաշտպանելով Մանուկ Աբեղյանի անվան ինստիտուտի մեջ, դարձել է բանասիրական գիտությունների թեկնածու: Հալեպում և Երևանում հրատարակվել են Մարուշի բանաստեղծությունների հինգ ժողովածուները՝ 1991-2004 թվերին: Լույս …
Վերջին մեկնաբանություններ