Tag: Մարուշ Գազանճյան-Երամյան

Մարուշ Գազանճյան-Երամեան | ՈԳԻ

-Շշշ…
Առանց գլուխը շարժելու աչքերը վեր առաւ դիրքին վրայէն եւ նայեցաւ ձայնին կողմը. ննջարանին դուռն էր, անցքը, եւ անցքէն անդին բաղնիքը, որուն բաց դռնէն մութը կը նայէր անտարբեր։ Շարունակեց ընթերցումը։ Երկու բառ դեռ չէր կարդացեր.
-Շշշ… Շշշ…
Կրկին նայեցաւ. բաղնիքին մութին մէջ փայլուն բան մը կը շարժէր.
-Գոհա՞ր . . .

Continue reading

Մարուշ Երամեան | ՍԵՌԻ ԹԵՄԱՆ ԱՐԴԻ ԱՆԳԼԻԱՏԱՌ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ

Բոլոր այն ազգերը, որոնք չեն ունեցած ազատութեան կամ ազգային դիմագիծ պահելու նման հրատապ եւ անմիջական հարցեր, բնական է, որ քայլ մը յառաջ երթան իրենց արուեստներուն եւ գրականութեան մէջ, եւ շօշափեն լայն ծիրով մարդկային տագնապներ եւ վերջին դարուն հիմնական դարձած հարցեր, ինչպես նիւթեղէնին ընծայուած կարեւորութիւնը, ազատութեան հասկացողութիւնը, սիրոյ տագնապը, սեռը, եւ այլն։
Հայ բանաստեղծութիւնը, հայրենիքի թէ Սփիւռքի մէջ, ընդհանրապես տարուած է ազատութեան հարցով եւ հայ լեզուին գովաբանութեամբ։

Continue reading

Մարուշ Գազանճեան-Երամեան | ԵՐԵՔ ՔԵՐԹՈՒԱԾ

Երախտագիտութիւն

հիմա որ հեռու ես
մեծ գաղթի մը լռութեան մէջ պարուրուած
կը ծաղկին ձնծաղիկները յուշերուն

Continue reading

Մարուշ Գազանճյան — Երամյան | ԵՐԿՈՒ ԿԻՆԵՐ

Նոյն ծուռիկ կտուրին տակ երկու ընտանիք էին Անահիտը իր զաւակներուն հետ, եւ քիւրտ Մերալը իր թուրք ամուսինին եւ թերաճ աղջկան Պերեվանին հետ։ Կ՚ապրէին հանգիստ դրացնութեամբ. կարծես եղած չըլլային 96-ի ջարդերը, եղած չըլլար Մեծ Եղեռնը։
Բայց 96-ի ջարդերը եղեր էին, Մեծ Եղեռնը եղեր էր ու անոնց միջեւ քանի մը մեծ ու փոքր ջարդեր եղեր էին։
Ասիկա գիտէր Անահիտը, իր մեծ-մայրիկէն լսած, գիտէին Անահիտին երկու զաւակները, եւ գիտէր քիւրտ Մերալը։

Continue reading

ԱՐԴԻ ՀԱՅ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅԱՆ ԹԵՄԱՅՈՎ

Սիրիահայ հանրաճանաչ բանաստեղծուհի և գրականագիտուհի, բանասիրական գիտությունների թեկնածու՝ Մարուշ Գազանճյան — Երամյանը հետևյալ հարցերն է հասցեագրում «Գրական Կամուրջ»-ի բոլոր գրողներին:
Ցանկալի է, որ այս ֆորումին իրենց մասնակցությունը բերեն նաև հայ բանաստեղծությամբ հետքրքրվող անհատները.

Continue reading

ԱՐԴԻ ՀԱՅ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ԹԵՄԱՅՈՎ

Ֆորումին իրենց սիրահոժար մասնակցությունն են բերել հետևյալ անձիք.

1. Ամիրյան-Պետրոսյան Շաքե՝ լրագրող, լուսանկարիչ (Իրան-Թեհրան) (ՇԱՊ)
2. Գազանճյան-Երամյան Մարուշ՝ բանաստեղծուհի (Սիրիա-Հալեպ) (ՄԳԵ)
3. Դավթյան Գրիշ ՝ բանաստեղծ, գրականագետ, լեզվաբան, նախագահ՝ Կալիֆորնիայի Հայ Գրողների Միության (ԱՄՆ-Գլենդել) (ԳԴ)
4. Կարապետյան Հրայր՝ քիմիկոս (ԱՄՆ-Նյու Ջերսի)(ՀԿ)
5. Սուրենյան Վարուժ ՝ գրականագետ, հրապարակախոս, գլխավոր խմբագիր՝ «Հանդես արվեստի ու գրականության» պարբերականի, (Իրան-Թեհրան) (ՎՍ)
6. Օհանյան Սիրանույշ ՝ երիտասարդ արձակագրուհի (Հայաստան-Էջմիածին) (ՍՕ)

Continue reading

Մարուշ Գազանճեան- Երամեան | ՓԱՌԱՆՁԵՄ

էջին կամ սաւանին սպիտակը կը խուժէ
անխուժելի տարածքներ,
եւ կը հրէ մտնելու, բանալու, պատռելու
ահագնութեամբ, հեշտանքով,
կը տարածուի ըլլալու սպիտակը անապատին,
որ սկիզբէն իսկ չկար,
բայց որ կառուցուեցաւ հատիկ-հատիկ
աւազներով գունաւոր, խոցող ու խոցելի։

Continue reading

Մարուշ Գազանճեան-Երամեան | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

քրտինք
մատներու տակ պտուկներ լոյսի
անյայտ աղբիւրէ
ծանրութիւն կ’իյնայ դէպի վեր
թեւերով տենչի
ափերով պեղել ակունք
ծաղկում ոռոգում մութին մեջ կամար

Continue reading