Հեղինակ. Մարուշ Գազանճյան-Երամյան

Այնքա՜ն հեռու քեզմէ։
Ովկիանոսի ոռնոցէն վեր
շնչառութիւնդ կը թնդայ:
Գիշերս՝ կոպերուդ տակ փակ։
ծալլուած թեւերուդ տաքին մէջ
ցերեկս կը ծաղկի։

Կարդալ շարունակությունը

Թարգմանեց Մարուշ Երամեան

Շա՜տ ժամանակ առաջ, թիւերով բնակուած հեռու հեռաւոր երկրի մը մէջ մաքուր արեւածագ մըն էր, երբ աշխարհը ականատես եղաւ նոր թիւի մը ծնունդին: Կէտի չափ փոքրիկ երեխայ մըն էր, որ լալէ զատ ուրիշ բանի կարող չէր: Զայն Զէրօ անուանեցին: Նորածինը որեւէ յատկութիւն չունէր այդ ժամանակ, բայց անոր ներկայութիւնը թիւերու իրականութեան մէջ կեանքի ուրախութիւն կը պատճառէր:

Կարդալ շարունակությունը

Ի՞նչ կը կորսնցնենք, երբ բանաստեղծ մը կորսնցնենք…
Մտածած չենք. որովհետեւ մեզի կը թուի, թէ չենք կրնար բանաստեղծ մը կորսնցնել:
Ճիշդ է: Բանաստեղծը կ’ապրի մեր մէջ իր տողերով եւ իր արտաշնչանքով, որ կը ներշնչէ մեզ:
Բայց կը կորսնցնենք իր գալիք տողերը, իր սոսկական գոյութիւնը, որ տարօրինակ ապահովութիւն մը կու տար մեզի.

Կարդալ շարունակությունը

-Ահա՛ երկիրը ցաւի
եղեր էր որ
յովատակներ ամպերուն դէմ վրնջեն
եւ հովերուն հետ մրցին
անձրեւներն հանդերձ դառնան
կամ արեւը վարագոյր
եղեր էր որ…

Կարդալ շարունակությունը

Անգլերենից թարգմանեց Մարուշ Երամեանը

Մօր կողմէ աւստրիացի եւ հօր կողմէ իտալացի այս ամերիկացի գրողը ծնած եւ ապրած է Նիւ Եորք, եւ աշխատած որպէս մարզական թղթակից։
Հեղինակը ինքզինք հէքեաթասաց, պատմութիւններ պատմող կը նկատէ։ Իր գրեթէ բոլոր գրութիւնները հէքեաթներու պարզ ոճը ունին, եւ բարդուող մանրամասնութիւններու նկարագրութիւններով կը ստեղծեն այնպիսի մթնոլորտ մը, որ հեղինակին ինքնուրունութիւն կը շնորհէ։

Կարդալ շարունակությունը

Միասին գագաթ հասեր էին:
Ճամբան դիւրին չէր եղած, նախ որ շատ էր քարքարոտ եւ ուղի չկար. Իրենք պիտի բանային նոր ուղիներ, գտնէին ոչ շատ մացառոտ վայրեր, վերցնէին փուշերը եւ քայլ նետէին:
Գիտէին որ դիւրին պիտի չըլլար. Գիտէին որ բանուկ ուղիներ չկան դէպի գագաթ տանող. Եւ պատրաստ էին. Պատրաստ էին յոգնելու, պատրաստ էին տատասկներ ու ժայռաբեկորներ տապալելու, այնքան ատեն որ միասին էին:

Կարդալ շարունակությունը

մեղեդին
որ մեզ կ՚ագուցէր
կորսնցուց իր խազերը
ու մնաց մերկ հովին պէս
որ կ՚ոռնայ քանիերորդ գիշերն ըլլալով
ու չի խաղաղիր
ցաւը կորուստիդ

Կարդալ շարունակությունը

1-Metamorphosis. F. Kafka.
2-Plot. Joyce Carol Oats.
3-Vacuum.
Օր մը չէր, որ արթնցաւ եւ ինքզինք այս պարապին մէջ գտաւ: Պարապը սկիզբէն կար, ոչ քաոսային, այլ ծրագրուած, դասաւորուած:
Ինչ որ գտաւ այդ օրը, անդրադարձն էր անոր, այդ պարապին, սկիզբը սովորական գոյական, բառ մը միւս բառերուն պէս, եւ շատ առօրեական.
-Կաթին շիշը պարապ է, ինչո՞ւ չըսիր որ նորը բերէի:
-Շաքարին տուփը պարապ է, ինչո՞ւ չլեցուցիր:

Կարդալ շարունակությունը

«Տարբերութիւնները անվախօրէն ապրիլ». ասիկա ֆէմինիստ քննադատութեան նուաճումներէն մէկն է, զոր բնականօրէն կը կիրարկեն Շանթի հերոսուհիները։
Ունեցա՞ծ ենք ֆէմինիստական շարժում, մասնաւորապէս մեր գրականութեան մէջ։
Գրականութեան պատմութիւնը մեզի կը բերէ, որպէս առաջին շշունջ, Սրբուհի Տիւսաբը, իր «Մայտա»ն եւ անոր շուրջ ծաւալած բանավէճը, որ գլխաւոր հակադարձող որպէս ունեցած է Գրիգոր Զօհրապն ու Յակոբ Պարոնեանը։

Կարդալ շարունակությունը

Դուրս ելայ տունէս
եւ ալ երբեք երբեք
չվերադարձայ
եւ մինակ էի
երկինքը գրկեց զիս
երկիրը օրօրեց

Կարդալ շարունակությունը