Tag: Սամվել Մարտիրոսյան

Ասում են, թե՝ ճակատս շատ է մեծ,

Ասում են, թե՝ իմ մասին ամեն ինչ գրված է այնտեղ:

Ովքե՞ր են դա կարդացել,

Ե՞րբ են կարդացել, հայտնի չէ:

Բայց, իմ ճակատով սկսվում,

Եվ ինձանից հեռու ինչ-որ մի տեղ,

Նրբազգա շոշափուկներով ավարտվում է իմ կնճիթը

Կարդալ ավելին

Քեզ չեմ տեսել ես բնավ,
Բայց այսպես եմ ես կարծում՝
Քո ձայնն է ինձ հալածում:

Կթողնես ու կգնաս,
Բայց քո սիրած տեղերում,
Արյունը միշտ կմնա:

Քեզ չեմ կանչել ես բնավ,
Բայց այսպես եմ ես կարծում՝
Քեզնից, չունեմ ես պրծում:

Կարդալ ավելին

                 Շ Ա  — Ց Ո   ՇԱ-ՇԱՐՈւՆԱԿԱԿԱՆ Մայրամուտից անցել է ընդամենը մի քանի ժամ, Մինչև արևածագը մնացել է ընդամենը մի քանի ժամ, …Ովքեր բաժանվել էին երեկ, այսօր դարձել են անբաժան:   ՎՈ-ՄՈՏԱԿԱ Ուզում եմ, որ իմ աշխարհը միակը չլինի տիեզերքում, Ուզում եմ, որ իմ մայրը միակը չլինի աշխարհում, …

Կարդալ ավելին

ԽԵ-ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՆՔ
Ո՛վ մեծատառ,
Ո՛վ խելագար,
Աչքիդ՝ ծիծաղ, սրտիդ մեջ՝ քար,
Ո՛վ խեղկատակ,
Ես խոսք ունեմ, որ պահպանել եմ քեզ համար,
Ես խոսք ունեմ,
Որ թաքցրել եմ թևիս տակ:

Կարդալ ավելին

Այբ-անուն եմ, հայի անուն,
Հայի արև, հայի տուն,
Ձեռքդ բռնել, քայլ եմ անում,
Թոթովանքիդ՝ հավատում:

Կարդալ ավելին

1
Պատուհանից արևը ներս գլորվեց,
Թռավ այս կողմ, թռավ այն կողմ, մոլորվեց,
Աղավնու պես խփեց իրեն պատեպատ,
Պատուհանը տեղից կորել էր հաստատ:

Կարդալ ավելին