Պարսկերենից թարգմանեց Վահե Արմենը
Քամին ոռնում է
լուսամուտի ետեւում
ու ես
վախենում եմ ամեն բանից
դռնից
պատից
ժամացույցից
խարույկից

Կարդալ ավելին

Ու նորից խաչմերուկ, և նորից անցորդներ,
Ես և դու և նրանք.
նույն ճամփով գնացինք.
Թողնելով մի փոքրիկ ոտնահետք,
Որ քամին, անձրևը ջնջեցին:

Կարդալ ավելին

Լեռան ընդերքում անսահմանորեն տարածվող անջրդի հողերում թափառող սերմնացանը հանկարծ կապույտ երկնքին նայելու սուր պահանջ զգաց։ Շտապով բարձրացրեց գլուխն ու զայրացած բղավեց անակնկալ ցավից. մի պահ մոռացել էր, որ իր առկա երկինքը լեռնային ապարներից հյուսված ցածրիկ, հոծ առաստաղն է՝ երբևէ արևի երես չտեսած։

Կարդալ ավելին

Պոեզիան կարդալու համար է։ Լավ է կարդալ այն առանձնության ու լռության մեջ որ հաճույք զգաս, մտածես ու հասկանաս այն, ինչ պիտի հասկանաս։ Ընթերցանությանր մեծամասամբ նման է արվեստի նմուշին նայելուն կամ երաժշտություն լսելուն։ է այդ Եթե ուժեղ զգացողություններ ունես բանաստեղծության կամ արվեստի մի գործի նկատմամբ, բնական է այդ մասին խոսելու ցանկությունը, ասելը այն, ինչ մտածում ես, ունենալ գաղափարներ նրա մասին ե քո կարծիքը պարզ դարձնել ուրիշնհրին։ Այնուամենայնիվ, մի բան է հասկանալ ինչ-որ բան, մեկ այլ բան՝ ի վիճակի լինել խոսելու քո հասկացածի մասին։ Գաղափարներն արտահայտել բառերով, այնպես, որ ուրիշները կարողանան հասկանալ, թե դու ինչ նկատի ունես, երբեմն բարդ է, բայց այլ բաների նման՝ փորձառության հետ հեշտանում է։ Եվ այս կարգի զրույցներ ունենալով կամ գրելով բանաստեղծության մասին, դու ինքդ էլ սկսում ես բանաստեղծությունն ավելի լավ հասկանալ, ավելի պարզ է դաոնում այն, ինչի մասին մտածում ես։

Կարդալ ավելին

Այս բանաստեղծության հաջորդ տողերում
մի տղա կհայտնվի,
որը տարիներ հետո
հոր պիջակը պիտի հագնի ու մեծանա,
և կհիշի ընկուզենին
ու դեռ չքաղված մի բուռ ընկույզներ,
և կհիշի այն օրը

Կարդալ ավելին

Ադամ
Գուցե երկնքում անտառներ չկան .
Եղնիկներ չկան եւ
եղնիկներին սպանող չկա :
Գուցե երկնքում
մարդն էլ ինձ նման մենակ է հիմա :

Կարդալ ավելին

Կանխազգացումն իր հոտն ունի. դա ծաղկաբույր խոնավության հոտն է, որ լցնում է ռունգերս անձրևից առաջ։ Ամբողջ էությունս սկսում է շնչել կանխազգացման արբշիռ ու ցավոտ հոտը։ Ես արդեն գիտեմ գալիքի իմ ապրումները։
Ես խմում եմ հապճեպ, դատարկելով բաժակ բաժակի հետևից, շտապելով որքան հնարավոր է շուտ թաղվել փրկիչ անզգայացման գրկում։ Փախչում եմ անխուսափելիից։ Փախուստիս ճամփին վրա է հասնում թմբիրը, ու ես քնում եմ հենց հատակին՝ երազելով, որ չլինի հերթական արթնացումս։

Կարդալ ավելին

Պարսկերենից թարգմանեց Ազատ Մաթյանը
Վաղն ի՞նչ կտա, բայց ո՞վ գիտե և ճշմարիտն ո՞վ կասի,
Գինի տուր ինձ, ուրախանանք այս լուսնի տակ, իմ լուսին,
Շատ գիշերներ դեռ կշողա նա երկնքում այսպես ջինջ,
Բայց չի գտնի մեզ այս կյանքում ու չի հիշի մեր մասին։

Կարդալ ավելին

Պարսկերենից թարգմանեց Ազատ Մաթյանը

Ելի՛ր, սաղի, գավերը լից, ու դարձրուր, խմենք ցմրուր,
Հեշտ է թվում սերն սկզբում, հետո դառնում կրակ ու հուր։
Մուշկի անուշ բուրումներով զեփյուռն իր զով վարսերն օծեց,
Նրա բուրող գանգուրներից սիրտս դառավ արյուն ու ջուր:
Գինով ներկիր քուրձը հագիդ, երբ ծերուկ մոգն է քեզ ասում,
Խիզախ ճամբորդ, լոկ նա գիտի, թե ոնց պիտի գնալ և ուր։

Կարդալ ավելին

Այսպես պարզեցի, որ միայնակ Լեռն ունակ է օրհնել և անիծել։ Դրանով իսկ հասկացա, որ այդ Լեռն ապրում ու շնչում է այլ օրենքներով։ Տարբեր է նրա աշխարհը, տարբեր են նրա սկզբունքները։ Լեռան ոգին օտար էր թվում մյուս լեռների համեմատ։
Ես լեռներ նվաճողն եմ։ Ես անտեսանելի եմ, անլսելի։ Աշխարհում լսում են իմ անժխտելի գոյության մասին, սակայն ոչ ոք չի համարձակվի դարանակալել ինձ։

Կարդալ ավելին