Category: Թարգմանություն

Ռասուլ Յունան | ԳԵՏԸ ՈՐ ՀՈՍՈՒՄ ԷՐ ՆԿԱՐՉՈՒԹՅԱՆ ԿՏԱՎՆԵՐՈՒՄ (2)

Պարսկերենից թարգմանեց Վահե Արմենը
Քամին ոռնում է
լուսամուտի ետեւում
ու ես
վախենում եմ ամեն բանից
դռնից
պատից
ժամացույցից
խարույկից

Continue reading

Քենեթ Քոչ, Քեյթ Ֆերլ | ՊՈԵԶԻԱՅԻ ՄԱՍԻՆ ԽՈՍԵԼԸ

Պոեզիան կարդալու համար է։ Լավ է կարդալ այն առանձնության ու լռության մեջ որ հաճույք զգաս, մտածես ու հասկանաս այն, ինչ պիտի հասկանաս։ Ընթերցանությանր մեծամասամբ նման է արվեստի նմուշին նայելուն կամ երաժշտություն լսելուն։ է այդ Եթե ուժեղ զգացողություններ ունես բանաստեղծության կամ արվեստի մի գործի նկատմամբ, բնական է այդ մասին խոսելու ցանկությունը, ասելը այն, ինչ մտածում ես, ունենալ գաղափարներ նրա մասին ե քո կարծիքը պարզ դարձնել ուրիշնհրին։ Այնուամենայնիվ, մի բան է հասկանալ ինչ-որ բան, մեկ այլ բան՝ ի վիճակի լինել խոսելու քո հասկացածի մասին։ Գաղափարներն արտահայտել բառերով, այնպես, որ ուրիշները կարողանան հասկանալ, թե դու ինչ նկատի ունես, երբեմն բարդ է, բայց այլ բաների նման՝ փորձառության հետ հեշտանում է։ Եվ այս կարգի զրույցներ ունենալով կամ գրելով բանաստեղծության մասին, դու ինքդ էլ սկսում ես բանաստեղծությունն ավելի լավ հասկանալ, ավելի պարզ է դաոնում այն, ինչի մասին մտածում ես։

Continue reading

Օմար Խայամ | ՔԱՌՅԱԿՆԵՐ

Պարսկերենից թարգմանեց Ազատ Մաթյանը
Վաղն ի՞նչ կտա, բայց ո՞վ գիտե և ճշմարիտն ո՞վ կասի,
Գինի տուր ինձ, ուրախանանք այս լուսնի տակ, իմ լուսին,
Շատ գիշերներ դեռ կշողա նա երկնքում այսպես ջինջ,
Բայց չի գտնի մեզ այս կյանքում ու չի հիշի մեր մասին։

Continue reading

Հաֆեզ | ԳԱԶԵԼՆԵՐ

Պարսկերենից թարգմանեց Ազատ Մաթյանը

Ելի՛ր, սաղի, գավերը լից, ու դարձրուր, խմենք ցմրուր,
Հեշտ է թվում սերն սկզբում, հետո դառնում կրակ ու հուր։
Մուշկի անուշ բուրումներով զեփյուռն իր զով վարսերն օծեց,
Նրա բուրող գանգուրներից սիրտս դառավ արյուն ու ջուր:
Գինով ներկիր քուրձը հագիդ, երբ ծերուկ մոգն է քեզ ասում,
Խիզախ ճամբորդ, լոկ նա գիտի, թե ոնց պիտի գնալ և ուր։

Continue reading

Էլհամ Փավենեժադ | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Պարսկերենից թարգմանեց Վահե Արմենը
Գիշերվա խավարում
Նայում եմ մենավոր երկնքին.
Քեզանից հեռու, ամեն մի գիշեր
Դարձել է մի աստղ:
Ամեն գիշեր
Որքա՜ն աստղեր կան երկնքում:

Continue reading

Փունե Նեդայի | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Պարսկերենից թարգմանեց Վահե Արմենը

Քանի կարմիր խնձորներ

Հեռավոր ակնարկներ,
Հեռավոր ակնարկներ:
Աչքերիդ լապտերի անորոշ հայացքը,
Ո՞ր կողմն է ակնարկում ճանապարհի:

Continue reading

Ղազալէ Ալիզադէ | Տասնամեակների ճամբորդութիւնը

Թարգմանեց Դւին Գալստեանը

Անձրևում է: Տիկին Զրօն կանգնած պատուհանի առջև՝ հայեացքն ուղղում է ժամացոյցին. դեռ ժամանակ կայ: Միայնակ է ապրում: Թէյը խմում է առանց շաքարի: Գիշերները ուշ է քնում: Սենեակում քայլում է այնքան, մինչև մաղւող անձրևը կտրւում է: Տնից դուրս է գալիս: Իջնում է փողոց:

Continue reading

Քենեթ Քոչ, Քեյթ Ֆերըլ | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆ ԳՐԵԼԸ (Հատված «Թևերին Քնած» գրքից)

Շատ երիտասարդ գրողներ չեն գրում բանաստեղծություն այնպես, ինչպես կարող են, որովհետև նրանք կարծում են, թե բանաստեղծությունը պիտի որևէ ռիթմ, չափ ունենա, այն պիտի ինչ-որ խորիմաստ բանի մասին կամ հատուկ լեզվով պիտի լինի, նրանք կարծում են նաև, որ ամեն ինչ կատարյալ արված լինի և կարևոր է մնալ այն թեմայի սահմաններում, որով սկսել են: Կան որոշ հիմնական բաներ, որ օգտակար կլինի իմանալ:
Պոեզիա կա, որ ռիթմավորված է, բայց աշխարհում գրված պոեզիան մեծամասամբ առանց ռիթմի է: Ռիթմն ուղղակի հնչյունային մի ձև է, որ սիրում են բանաստեղծները. մի ձև, որ օգնում է նրանց բանաստեղծություններ գրել: Երբեմն այն կարող է ոգեշնչել, բայց շատ երիտասարդ բանաստեղծներ այն համարում են սահմանափակող և շատերն ավելի լավ բանաստեղծություն գրում են առանց դրա: Չափը, նույնպես, սովորաբար սահմանափակող է և անհրաժեշտություն չէ:

Continue reading

Ռասուլ Յունան | ԳԵՏԸ ՈՐ ՀՈՍՈՒՄ ԷՐ ՆԿԱՐՉՈՒԹՅԱՆ ԿՏԱՎՆԵՐՈՒՄ

Պարսկերենից թարգմանեց՝ Վահե Արմենը

Ինչ-որ տեղ երազներիս մեջ էիր
մեղրափեթակների կողքին
մոտ հովիտներում
ու ես ամեն օր
մի նապաստակ գրկած
անցնում էի այնտեղից
ի վերջո հայտնվեցիր
մի գնացքով

Continue reading