Հկտ 24 2015
Պատուհանից այն կողմ հավերժության ձայնն է,
որը չունի սկիզբ, չունի նաև վախճան:
Պատուհանից այն կողմ ես կամ, ինձ տեսնում եմ՝
որպես հյուլե, ատոմ, որպես արցունք:
Պատուհանից այն կողմ՝դարեր ու տարիներ,
ակնթարթներ մեռնող ու վայրկյաններ բեղուն:
Պատուհանից այն կողմ՝ընթացք, ոգի, անկում ու մահ:
Սպտ 18 2015
Եթէ չըլլան դարպասներդ՝
Փրփրագեղ եւ սպիտակ մեղեդի
Ծով անապատ մըն ես
Կապոյտ տարերքի
***
Բայց ամէն բան
Մարախներէն սկսաւ
Թիթեռնիկներ չկային
Ես անգոյնը դաւանեցայ
Վրձինովս երանգները հիւսեցի
Սպտ 05 2015
ԽԵ-ԽՈՍՏՈՎԱՆԱՆՔ
Ո՛վ մեծատառ,
Ո՛վ խելագար,
Աչքիդ՝ ծիծաղ, սրտիդ մեջ՝ քար,
Ո՛վ խեղկատակ,
Ես խոսք ունեմ, որ պահպանել եմ քեզ համար,
Ես խոսք ունեմ,
Որ թաքցրել եմ թևիս տակ:
Մյս 23 2015
Կդադարես արտասուք լինել,
մի օր մենության աչքերը ճշմարիտ կլացեն,
անառողջ հոգին ընդամենը մի վայր է,
ուր խաչվում է անցյալը գալիքի կրծքին,
և այն, ինչ ապրել գիտի, կսովորի մեռնել:
Միայն անշարժության մեջ հնչող բառը
լռություն կծնի՝ վերջը սկիզբ դաձնելով…
Մյս 21 2015
Այբ-անուն եմ, հայի անուն,
Հայի արև, հայի տուն,
Ձեռքդ բռնել, քայլ եմ անում,
Թոթովանքիդ՝ հավատում:
Մյս 13 2015
Այդ օրը կարծես թե արփին
տարերքի մեջ էր հրեղեն:
Բոցեղեն խնջույք էր անում
և ցնծում, երգում էր արփին:
Թվում էր՝ լեռան թիկունքից
ժայթքել է հրաբուխ կրկին:
Ժայթքել է հրաբուխ կրկին,
հորդում է գինի հրածին:
Մյս 12 2015
Նեկտարառատ ապրումներս եմ
Միայն հանձնում սպիտակ թղթին.
Զի մեղու են Պոետները
Ծաղկափեթակ` Սպիտակ թղթին:
Փտր 22 2015
Պարսկերենից թարգմանեց Կոլյա Տեր-Հովհաննիսյանը
Եթե գաս մեր տուն
Ինձ սև մատիտ բեր,
Ուզում եմ խզբզեմ դեմքս,
Որ գեղեցկության մեղքով վանդակ չընկնեմ,
Մի հատ էլ խաչ քաշեմ սրտիս վրա,
Որ չգայթակղվեմ:
Մի ռետին տուր ջնջեմ շրթունքներս,
Չեմ ուզում մեկը դրանց կարմրության համար ինձ սևացնի…
Փտր 11 2015
Պարսկերենից թարգմանեց Էդուարդ Հախվերդյանը
ԼՈՒՍՆԻՑ…
Լուսնից ցած իջար
Սպիտակ թաշկինակ ձեռքիդ
Որով մաքրում էի աստղերի փոշին
Եվ անձրևը
Թափվում էր ձայնիցդ
Դու եկել էիր լուսնից
Բայց այն գիշեր
Բոլոր փողոցների անունները
Արև էր
Փտր 06 2015
Կար օրեր, հրդեհվող, արևոտ,
Սրճարան, ծխախոտ, բույր սուրճի,
Մարմիններ կար անշող, ստվերոտ
Դավանող դյութանքին անուրջի…
Ես եկող վայրկյանի գաղտնատես,
Կարոտիդ համայիլն իմ հոգում,
Սերտում եմ մարգարե մի որպես
Ինձ կոծող աստղերի մունջ լեզուն:
Վերջին մեկնաբանություններ