Category: Պոեզիա

Ռազմիկ Գրիգորյան | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Բոլոր գերագույն հրամանատարները,
գովերգում են, հպարտանում սեփական զինվորներով,
բոլորը սակայն պատերազմից վերադառնում են առանց զինվորների,
եթե մեկ կամ երկու տեղ հակառակը լիներ,
աշխարհում այլևս պատերազմ չեր լինի…

Կարդալ ավելին

Վիկտոր Հովսեփյան | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ԱՆՏԻՊԻՑ

ՈՂԲԵՐԳ

Պատկերացրեք,
այսքան հայելի նայելուց հետո,
այսքան լուսանկարվելուց հետո,
պատկերացրեք, ես իմ դեմքը լավ չեմ պատկերացնում
ու լավ չեմ հիշում,
պատկերացրեք:

Կարդալ ավելին

Մարուշ Երամյան | ԱՆՁՐԵՒ ՈՒ ՆԵԽ

Անձրեւ է ու նեխ:
Փողոցներուն մէջ, տերեւներուն տակ ցաւեր կը նեխին.
Եւ լերդ արիւններ կը չորնան արագ
Ու կ’ապականեն երկիր ու երկինք:

Կարդալ ավելին

Սամվել Մարտիրոսյան | ԳԱՐՆԱՆԱՅԻՆ

Ծաղկած քարերը «Ս. Սարգիս»-ի ոլորանին

Ինչու՞ եմ խանդում ես նրան,
Չէ՞ որ այդ աղջիկն էլ չկա,
Չէ՞ որ այդ տղան էլ չկա,
Չէ՞ որ այդ ես էի հնարել:

Կարդալ ավելին

Խաչիկ Տէտէեան | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Լուսինն անգամ կ᾿երթայ իր տուն՝
Երբ արեւը ցցէ իր գլուխը հպարտ։
Իսկ ես նստած մինակ,
Հեռացումիդ չոր տերեւները կը փշրեմ հատ-հատ:
Գիշեր է լուռ, երկինքն է մութ,
Տամուկ աչքերդ են իմ լոյսը միակ.

Կարդալ ավելին

Սաթ Ռշտունի | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

1. մամ

բոլոր աղջիկները չվում են,մամ.
պապան ասում էր .
« աղջիկներն ուրիշ երամից են»…
հիմա ես էլ…
ես էլ եմ չվում

Կարդալ ավելին

Սամվել Մարտիրոսյան | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Սայաթ-Նովային
 Լուսաստղը ջրերի մեջ

Այն օրվանից, ինչ ծով ունեմ, կարծես ծովի չափ ցավ ունեմ,
Կարծես լողալ չիմացողի, խեղդվողի համբավ ունեմ:

Այն օրվանից, ինչ ծով ունեմ, ծովի նման ծարավ եմ ես,
Արևմուտքից մինչ արևելք, ու հյուսիսից հարավ եմ ես:

Կարդալ ավելին

Սիրանույշ Օհանյան | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Մարմինս աճեց, բարձրացավ,
խառնվեց հոգուս կյանքին.
արթնացա:

Նրանք քաշքշում են իրար,
փոխակերպվում մեկը մյուսին,
միաձուլվում,
տարանջատվում:

Կարդալ ավելին

Սամվել Մարտիրոսյան | ՄԵՐՈՆՔ

Անսկիզբ-անվերջ

Ի՞նչ է կյանքն իմ՝ երկու տող,
Դու մի շնչով կարդացիր,
Ու երեսիս նայեցիր խաբված մանկան ժպիտով,
-Մի՞թե չկա էլ ոչինչ,
Կյանքում՝ կյանքիցդ բացի,
Սրտում՝ սրտիցդ բացի մի՞թե չկա էլ ոչինչ:

Կարդալ ավելին

Նելլի Սահակյան | ԿԱՆԱՉ ԱԹՈՌ

Երբ օճառը պլստա ձեռքից ու ընկնի հատակին,
ու շեղ ստվերը դայակի ընկնի մեր ոտքերի տակ,
մենք կշտապենք,
մենք կշտապենք, հայրի՛կ,
մեր բարձի տակ պահել մեր մանկությունը,
որովհետև ինչ-որ տեղ
մեկը պատռել էր մեր նկարած նկարներները.
ինչ-որ մեկը պատռել էր մեր նկարած նկարները`

Կարդալ ավելին