Category: Թարգմանություն

Անգլերենից թարգմանեց` Մերի Շարոյանը

Մաս 1.

Տոշիկոյի ամուսինը միշտ զբաղված է: Այս երեկո` նույնպես: Իր կնոջն ուղեկցելով մինչև ժամը տասը, նա կրկին նստում է ղեկին, «բարի գիշեր» մաղթում և սլանում հերթական հանդիպմանը: Ուրիշ ի՞նչ կարող է ակնկալել գեղեցիկ դերասանի կինը: Իր կամքից անկախ` Տոշիկոն ստիպված է հանդուրժել այն գիշերային գործնական հանդիպումները, որոնց ժամանակ ամուսինը երբեք իրեն չի տանում: Վաղուց սովորել է տաքսի նստելուն և միայնակ Ուգոսիմե թաղամաս` տուն վերադառնալուն, որտեղ սպասում է երկու տարեկան երեխան: Չնայած, Տոշիկոն հույս ուներ, որ այս անգամ ամուսինը մինչև վերջ իր հետ կլինի, պատկերացնելով`թե ինչ սարսափելի է կնոջ համար միայնակ տուն վերադառնալը, որտեղ ինչքան էլ մաքրեն արյան հետքերը, մեկ է`դրանք մնալու են արևմտյան ոճով կահավորված հյուրասենյակում: Երեկ վերջապես ավարտվեցին անտանելի հոգսերն ու խառնաշփոթը. բառերով չես նկարագրի կատարվածը: Եվ երկուսն էլ ցրվելու կարիք ունեին: Սակայն պրոդյուսերը նրան հրավիրեց մաջյան խաղալու, դժվար թե վերադառնա մինչև վաղը:

Կարդալ ավելին

Ռուսերենից թարգմանեց՝ Սամվել Մարտիրոսյանը

Նա հետ չեկավ մարտից
Փոխվել է ինչ որ բան, այնտեղ, ուր չի փոխվում ոչինչ,
Այնտեղ, ուր երկինքն է անծայր,
Ուր անտառը, ուր ջրերը ջինջ,
Ուր ամեն ինչ տեղում է, միայն նա՝ նա ետ չդարձավ:

Կարդալ ավելին

Ֆրանսերենից թարգմանեց և ներկայացրեց Հռիփսիմե Դայանը
Փարիզ
(հատված Սաշա Գիտրիի «Սրիկայի նոթերը» գրքից)

Տրուվիլից հետո Փարիզն է, ուրԱ առաջին անգամ էի գնում տեսնելու: Հյուրանոցի ազդեցիկ մետր դ’օտելի խորհրդով, առանց դժվարության ես ձեռք բերեցի ծառայողի մի հրաշալի տեղ Սկրիբ հյուրանոցում` արդեն իսկ լսած լինելով, որ Տրուվիլի բացման սեզոնն այնուամենայնիվ կվերաբացվի գործունեությունիցս հետո:
Փարի՜զ:
Պետք է ասեմ` մեծ, սակայն, ոչ այնքան լավ տպավորություն. ո՛չ: Լի մարդկանցով: Կամ ավելի ճիշտ` չափազանց շատ մարդիկ` հոգնակիով: Չափազանց հարուստ ու չափազանց աղքատ, շատ աղջիկներ մայթերին, անթիվ-անհամար աշխատող ու անաշխատունակ մարդիկ: Չափազանց շատ ճոխություն ու թշվառություն: Չափից դուրս շատ անձրև, երբ անձրևում է, շոգ, երբ շոգ է ու չափազանց ցուրտ, երբ ձմեռ է:

Կարդալ ավելին

Ջրերից հառնող եկեղեցին

Երկու տարի առաջ մի ընկեր տեսել էր ջրերից հառնող այդ եկեղեցին, ուստի ենթադրում էինք , թե կարելի էր լողալով հասնել դրան: Այն անվանում էին Տոլորսի եկեղեցի: Մինչդեռ գյուղի ջրերում ոչ մի նման բան չկար: Իրականում,այն գտնվում էր Աշոտավանից ոչ հեռու: Մենք հասանք ճանապարհին ու գնացինք մի արահաետով, որն իջնում էր լճափ: Խոյանալով վեր`գերեզմանատան վրա, եկեղեցին, որ թվում էր, կառուցվել էր բոլորովին վերջերս , կանգնած էր բլրին: Մինչդեռ կառույցի պատերը, որ զրկվել էին իրենց տանիքից, անտիրական ընկած էին լճի մեջ, ափից ոչ հեռու:

Կարդալ ավելին

ֆրանսերենից  թարգմանությունը` Գառնիկ Մելքոնյանի

Ճարպային   պատուհաս
Սիսիան գնացող միկրոավտոբուսի մեջ նստել եմ խորքի նստարաններից մեկին: Բայց մի մայր ու աղջիկ իրենց դետայական ու բացառիկ հետույքային լայնացումներով եկան գրավելու նստարանը: Եվ ահա իմ ձախ ազդրը կպել է հարևանուհուս աջ բդին: Նրա համար մազաչափ անգամ անհնար է քաշվել մի կողմ, որպեսզի մեր երկուսի միջև օդ խաղա: Ցանկանալ մի բան, որն իրեն արժենալու է ահռելի ջանքեր: Իրականում մենք չորս հոգի ենք նույն նստարանին: Լուսամուտի և իմ միջև ճանապարհի ընկերս է, որին ես սեղմում եմ ամեն անգամ, երբ մեքենան շրջադարձ է կատարում, ու գեր կինը իր ողջ ծանրությամբ ընկնում է վրաս` ինքն էլ սեղմվելով իր աղջկա կողմից:

Կարդալ ավելին

Ֆրանսերենից թարգմանեց Գառնիկ Մելքոնյանը

Քրիստոսի մտերմիկությունը

Հիսուսը երկու ձու է եփում իր համար: Նա սանրված չէ, սափրված չէ, ոտաբոբիկ է: Իր խաչը թողել է մի անկյունում: Հենց որ ազատ մի պահ է գտնում, նկարում է մանուկների, մանուկների, մանուկների: Երբեմն կարդում է թերթեր և ուսերը թոթվում: Այն, ինչ տարածում են իր մասին, իրեն նյարդայնացնում է, սաստկացնում իր տենդը:
Հիսուսը հանում է իր հեծանիվը. նա պիտի գնա ձուկ բաժանելու, մի ամբողջ հավերժություն է, որ ժամանակ չի ունեցել զանգահարելու իր մորը: Վերջին անգամ, որ տեսավ նրան, Գողգոթայում էր, իր մահվանից քիչ առաջ: Նա դժվար դարավերջեր ունի:

Կարդալ ավելին

Քանզի չկային իմ նավազները, ես անղեկավար ու ամայացած,
Խաղաղ, անվրդով Գետերի հունով հոսանքին գերի լողում էի ցած,
Նրանց կատաղի ճիչ ու գոռոցով Կարմրամորթները լլկեցին դժնի,
Ու, մերկացնելով, սյուներին գունեղ, որպես նշավակ, գամեցին բռնի:

Ու ես անտարբեր, անտարբեր բոլոր հսկա նավերի հանդեպ անխտիր,
Թե’ ֆլամանդական ցորենի բեռով, թե’ անգլիական բամբակով ընտիր,
Ողբում էի լուռ, երբ մարում էին աղաղակները իմ նավազների:
Ու լողում էի` ուր որ ցանկանամ` հեռու ափերից ու ավազներից…

Կարդալ ավելին