Փտր 22 2015
Պարսկերենից թարգմանեց Կոլյա Տեր-Հովհաննիսյանը
Եթե գաս մեր տուն
Ինձ սև մատիտ բեր,
Ուզում եմ խզբզեմ դեմքս,
Որ գեղեցկության մեղքով վանդակ չընկնեմ,
Մի հատ էլ խաչ քաշեմ սրտիս վրա,
Որ չգայթակղվեմ:
Մի ռետին տուր ջնջեմ շրթունքներս,
Չեմ ուզում մեկը դրանց կարմրության համար ինձ սևացնի…
Հնվ 13 2015
Պարսկերենից թարգմանեց Էդուարդ Հախվերդյանը
***
Գերեզմանի կողքով անցա այգաբացին,
Ձայն լսեցի, ախ ու հառաչ ողբագին,
Ես լսեցի հողաթմբին գանգն ասաց`
Աշխարհն այս, չի արժենա մի հարդ չնչին:
Հնվ 04 2015
Պարսկերենից թարգմանեց Էդուարդ Հախվերդյանը
ԽՈՏԻ ԼՈՒՌ ՑՆԾՈՒԹՅՈՒՆԸ
Տեսել եմ շքեղությունը գետի,
Որ հոսում է ծանրորեն,
Եվ չարաճճիությունը սյուքի`
Խնձորենու ճյուղերին ճոճվող,
Լսել եմ շառաչը ալիքի.
Ափի հետ ամուսնական առագաստի`
Երկչոտ քաշքշուկի մեջ…
Դկտ 08 2014
Ռուսերենից թարգմանեց՝ Սաթենիկ Բադալյանը
Բլրակները կապտախառն սպիտակ էին` շաքարի նման: Նրանք` կլոր ու անտառազուրկ, ծածկվել էին թանձր ձյան հաստ շերտով, որ քամուց պնդացել էր: Ձյունը կիրճերում այնքան խոր էր ու պինդ, որ նույնիսկ դիմանում էր մարդու ծանրությանը, իսկ լանջերն ասես պատված լնեին մեծ-մեծ պղպջակներով. դրանք սոճու թփերն էին, որ տարածվել էին գետնով մեկ ու ձմեռվա քուն մտել` դեռ առաջին ձյունը չեկած: Մեզ հենց դրանք էլ պետք էին:
Նյմ 14 2014
Նշանագիտությունը կամ սեմիոտիկան նշանի և նշանային համակարգի մասին ընդհանուր գիտություն է, որ ձևավորվել է 19-րդ դարի վերջին ու 20-րդ դարի սկզբին: Նրա ակունքներում կանգնած էին ամերիկացի փիլիսոփա Չ. Պիրսը և հայտնի լեզվաբան, կառուցվածքային լեզվաբանության հիմնադիր Ֆերդինանտ դը Սոսյուրը: Նշանագիտությունը բուռն զարգացում ապրեց, սակայն, 20-րդ դարի սկզբին: Գիտական այս նոր հայեցակարգի կարևորագույն նվաճումն այն է, որ վերջինս դարձավ փիլիսոփայությունը, հումանիտար գիտակարգերն ու ճշգրիտ գիտություններն իրար միացնող յուրօրինակ կամուրջ:
Նյմ 06 2014
Ժանրերի տեսությունը էսթետիկայի և արվեստագիտության հնագույն բաժիններից է, որ սկզբնավորվել է դեռևս անտիկ ժամանակաշրջանում Արիստոտելի («Պոետիկա») և Պլատոնի («Պետություն») աշխատություններում: Այսօր էլ, սակայն, խնդիրն արդիական է. այս թեմայով քննարկումներն ու բանավեճերը շարունակվում են: Խնդրի վերաբերյալ առկա մոտեցումների վերլուծությունը թույլ է տալիս առանձնացնել երկու արմատապես տարբեր ուղղություններ` գեղագիտական և արվեստագիտական: Էսթետիկական մոտեցման հիմքում ընկած է էսթետիկայի` որպես մշակույթի գործառույթների և նրա զարգացման առավել ընդհանուր օրինաչափությունների մասին գիտության ընկալումը: Այսինքն` այնպիսի գիտության, որ հենվում է ընդհանրական բնույթի կաղապարների վրա, որոնք տարբեր են մշակույթի առանձին տեսակների և տարբեր` մշակույթի պատմական զարգացման փուլերի համար…
Օգս 27 2014
Կապույտ մորուք
Պետք չէր բացեիր դուռը: Բացեցիր:
Ներս մտիր և տես՝ ինչ աննշան եմ
Քեզ դավաճանել: Ոչ գանձ կա այստեղ
Թաքուն, ոչ կճուճ, ոչ ճշմարտություն
Ցույց տվող հայելի: Ոչ իսկ գլուխներ
Սպանված կանանց՝ քո պես ագահ կամ
Տանջանքի հետքեր: Լոկ այն, ինչ տեսար…
Օգս 15 2014
Վահանավանք
Կտրեցինք անցանք Ողջի գետը, թողեցինք Շնարջիկ գյուղն ու գնացինք բլրալանջով ելնող անտառային մի ճանապարհով: Աչքդ միանգամից շոյում է վանքի նրաբակերտ ուրվապատկերը: Ու նաև նրա թարմ, կարմիր կղմինդրները` կանաչ ու վայրի ճանապարհի ծայրին: Այդժամ կռահում ես, որ Վահանավանքը դարձել է հախուռն վերականգնման առարկա: Աշխատանքը մի թիմի, որը ղեկավարում է ակադեմիկոս Գրիգոր Գրիգորյանը, բայց որը հանկարծակի ընդհատվել է: Մնում են սրահները` ամրակուռ կամարներով, որ արված են երգեցողության ձայնն ավելի ուժգնացնելու համար:
Հլս 16 2014
ֆրանսերենից թարգմանեց Հռիփսիմե Դայանը
(հատված 1900 թ. մարտի 29-ին Բրյուսելում կայացած «Անկախ էսթետներ» արվեստագետների միության համաժողովից)
Նվիրվում է Մորիս Դենիին
Հարցը հետևյալն է` մինչև ո՞ւր կհասնի առաջընթացը: Կարելի է ասել (և դա գրեթե տերմինաբանություն է), որ գիտության սահմանները միշտ ետ են մղվում` անգամ իր առաջընթացի իմաստով: Արվեստում հարցն այլ կերպ է դրված: Այս դեպքում առաջընթաց ասվածը հանդես է գալիս իր ողջ իմաստով, և ինչպես վերջերս գրում էր Էնգրը[1]` չեն կարող սառնարյուն ասել և լսել, որ «ներկայիս սերունդը բավականություն է ստանում` նայելով այն ահռելի առաջընթացին, որ նկարչությունն ունեցավ Վերածննդից մինչ մեր օրերը»: Հարցն այսքանով չի սահմանափակվում. մինչև ո՞ւր կհասնի նկարչությունը, երաժշտությունը, գրականությունը: Սակայն անհեթեթություն է մտածել, թե ուր կհասնեն, և պարզապես քաջություն է պետք ունենալ դրան պատասխանելու համար:
Հնս 25 2014
թաարգմանությունը ֆրանսերենից `Գառնիկ Մելքոնյանի
Ամենազարմանալին`արարածներից
Կարիճի պես , եղբայրս,
Կարիճի պես ես
Սարսափ-գիշերվա մեջ:
ճնճղուկի պես, եղբայրս
Ճնճղուկի պես ես
Իր մանր տագնապների մեջ:
Վերջին մեկնաբանություններ