Այսօր ես զբոսնեցի ընկերոջս հետ,
Անգամ եթե նա մեռել է արդեն,
Ես զբոսնեցի ընկերոջս հետ:
Ի՜նչ գեղեցիկ էին ծառերը ծաղկած,
Շագանակենիները, որ ձյուն էին տեղում
այն օրը, երբ նա մահացավ:
Իմ ընկերոջ հետ ես զբոսնեցի:
Category: Թարգմանություն
Մրտ 01 2017
Ռոբեր Դեսնոս | ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Հնվ 15 2017
Դինո Բուցատի|ԽԵՂՃ ԵՐԵԽԱ (Povero bambino)
Ավստրիա, 1904 թ.
Մի զբոսայգում երեխանրի խմբերը պատերազմ են խաղում:
Նրանցից շատերը շիկահեր են, վարդագույն մաշկով, կապույտ աչքերով: Ու քանի որ տղեկները հաճախ բնազդորեն դաժան են լինում, նրանց անողոք կատակների առարկան հինգ տարեկան մի երեխա է, պստլիկ, լղարիկ, սև մազերով:
Ի վերջո, ցեխակոլոլ, կոտրված խաղալիք-հրացանով, հարթ ու սև մազերով տղեկը ապաստան է գտնում մոր մոտ:
Նյմ 04 2016
Դինո Բուցատի | ԵՐԿՈՒ ՎԱՐՈՐԴՆԵՐԸ (I due autisti)
Տարիների հեռվից, դեռ ինքս ինձ հարցնում եմ, թե ինչ էին ասում իրար դիակառքի երկու վարորդները, մինչ մեռած մայ րիկիս տանում էին հեռավոր գերեզմանատուն:
Երկար պիտի գնայինք, ավելի, քան երեքհարյուր կիլոմետր, ու թեև ավտոճանապարհը բանուկ չէր, չարաղետ դիակառքն առաջնում էր դանդաղորեն:
Հլս 28 2016
Քեյթ Շոպեն | ՄԻ ԺԱՄԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ
Անգլերենից թարգմանեց՝ Սիրանույշ Օհանյանը
Իմանալով, որ միսիս Մալլարդը տառապում էր սրտի հիվանդությամբ, մեծ զգուշություն էր պետք նրան ամուսնու մահվան լուրը հնարավորինս մեղմ հաղորդելու։
Հնս 07 2016
Ժյուլ Սյուպերվիել | ԳԱԶԱՆՆԵՐԻ ԱՐԱՐՈՒՄԸ
Գազաններն ընկնում էին երկնքից`մեկ առ մեկ, առանց իրար ցավ պատճառելու: Նրանց մեծը մասը վերջնամշակված էր: Ոմանք մի քիչ էլ պիտի սպասեին մինչև վերջնական տեսք ստանալը:
-Երևում է, կնճիթ պիտի ունենամ, -ասաց փիղը, որը հենց նոր էր հայտնվել: -Դա կսկսվի ճակատիցս ու գրեթե կկպնի գետնին:
-Քթի համար շատ չեղա՞վ, -ասաց աղվեսը:
-Ինձ հենց այդպիսին է հարկավոր, -վրա բերեց փիղը:
Հազիվ էր ավարտել իր խոսքը, երբ կնճիթը երկնքի մեջտեղից եկավ ու զբաղեցրեց այն տեղը, որ պիտի լիներ այսուհետև բոլոր փղերի մոտ:
Մյս 23 2016
Օկտավ Միրբո | ԿՆԱՄԵԾԱՐ ԶՐՈՒՅՑ
Թող չկարծեն այն բանից, ինչ հետևելու է հիմա, թե ես կանանց թշնամին եմ: Ընդհակառակը, ես այն աստիճան եմ նրանց բարեկամը, որ ատում եմ բոլոր այն հավակնոտ պահանջները, որոնք նրանց զրկում են կանացիությունից, ու չեմ կարող առանց մեծ տխրության տեսնել, թե ինչքան կանայք կան, ովքեր տխմար հպարտությունից մղված` ուզում են դասալքել մարդկային այն բարձրագույն ու հոյակապ առաքինությունը, որ կյանքը վերարտադրելն է:
Կանայք, որ պաշտոններ են զբաղեցնում զանազան կառավարական ու ոչ կառավարական օղակներում, պատրաստվում են մտնել նաև Գրականության Մշակների ընկերության մեջ:
Մյս 03 2016
Դինո Բուցատի | ԵՐԳԸ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ
Արքան հսկայական, պողպատե ու ալմաստե գրասեղանից կտրեց հայացքն ու ականջ դրեց:
-Գրո ՛ղը տանի, այս ի՞նչ են երգում իմ զինվորները, -հարցրեց նա:
Պալատի մոտով, Թագադրության հրապարակի վրա, իսկապես զորքեր էին անցնում` ուղղվելով դեպի սահման, անցնում էին՝ գումարտակը գումարտակի ետևից, ու քայլելով՝ զինվորները երգում էին: Նրանց կյանքը թեթև էր, որովհետև թշնամին արդեն փախուստի էր դիմել, ու այնտեղ` հեռավոր երկրում, նրանց մնում էր լոկ վերցնել հաղթանակի դափնեպսակներն ու փառքով վերադառնալ: Դրա համար էլ արքան ևս, իրեն հիանալի էր զգում ու լի էր վստահությամբ սեփական ուժերի հանդեպ: Էլի մի քիչ, ու ողջ աշխարհը պիտի հպատակվեր իրեն:
-Դա նրանց երգն է, Ձերդ Մեծություն,-պատասխանեց առաջին խորհրդականը, ով նույնպես պատված էր զենք ու զրահով` ըստ պատերազմական ժամանակի կանոնների:
Ապր 16 2016
Դինո Բուցատի | ՈՒՏԻՃԸ
Ուշ վերադառնալով տուն` ճզմեցի մի ուտիճի, որը միջանցքում փորձում էր ճողոպրել ոտքերիս տակից (մնաց այդտեղ, սալիկի վրա), հետո մտա սենյակ: Մարիան քնած էր: Պառկեցի նրա կողքին, հանգցրի լույսը, բացված լուսամուտից տեսնում էի պատի ու երկնքի մի հատված: Շոգ էր, քնել չէի կարողանում, վաղուցվա պատմությունները վերածնվում էին իմ մեջ, նաև` կասկածներ, որ անվստահություն են սերմանում վաղվա հանդեպ: Մարիան մի փոքրիկ տնքոց արձակեց.« Ի՞նչ է պատահել», հարցրեցի: Նա բացեց մի աչքը`լայն, որպեսզի տեսներ ինձ, շշնջաց.«Վախենում եմ»:
Ապր 18 2015
ԱԼԲԵՐ ՔԱՄՅՈՒ |Նոբելյան բանախոսություն
Պարո՛ն, Տիկի՛ն, Ձե՛րդ Թագավորական Գերազանցություն, տիկնա՛յք, պարոնա՛յք,
Ստանալով Ձեր` Անկախ Ակադեմիայի պարգևը, որին ես պատիվ ունեցա արժանանալու, երախտքիս այնքան խորն է, որ քննում էի, թե որ պահից այդ պարգևատրումը կգերազանցեր իմ անձնային արժանիքները: Թե՛ մարդիկ, և թե՛ բոլոր արտիստները, ավելի հիմնավոր պատճառներով, ցանկանում են լինել ճանաչված: Ես նույնպես: Սակայն ի վիճակի չէի լինի հասկանալ ձեր որոշումը` առանց համեմատելու վերջինիս արձագանքն այն բանի հետ, ինչ որ եմ իրականում. գրեթե երիտասարդ մի մարդ` հարուստ լոկ իր տարակուսանքներով և դեռևս անավարտ գործով, սովոր ապրել աշխատանքի միայնության մեջ կամ էլ` ընկերական միջավայրից մեկուսացած, ինչպե՞ս դատավճիռը լսելիս նա չէր զգա խուճապի պես մի բան, որը նրան` միայնակ և սահմանափակ մեկին, պայծառ լույսի կենտրոնում հանկարծակիի բերեց:
Փտր 22 2015
Ղադա ալ-Սաման | ԵԹԵ ԳԱՍ ՄԵՐ ՏՈՒՆ
Պարսկերենից թարգմանեց Կոլյա Տեր-Հովհաննիսյանը
Եթե գաս մեր տուն
Ինձ սև մատիտ բեր,
Ուզում եմ խզբզեմ դեմքս,
Որ գեղեցկության մեղքով վանդակ չընկնեմ,
Մի հատ էլ խաչ քաշեմ սրտիս վրա,
Որ չգայթակղվեմ:
Մի ռետին տուր ջնջեմ շրթունքներս,
Չեմ ուզում մեկը դրանց կարմրության համար ինձ սևացնի…
Վերջին մեկնաբանություններ