Իտալերենից թարգմանեց Գառնիկ Մելքոնյանը
Աշխարհի վերջը
Մի առավոտ, մոտ ժամը տասին, մի հսկայական բռունցք հայտնվեց երկնքում`քաղաքի վրա. հետո դանդաղորեն բացեց ճանկերն ու այդպես մնաց անշարժ` ինչպես մի ահռելի չարագույժ ամպհովանի: Թվում էր քարից էր, ու քար չէր, մսից էր, ու միս չէր, նաև թվում էր, թե ամպ էր, բայց ամպ էլ չէր: Դա Աստծու ձեռքն էր, ու աշխարհի վերջը:
Վերջին մեկնաբանություններ