ՁՄԵՌ ՊԱՊԸ

Ո՞վ դուրս եկավ անտառից,
Ո՞վ մեր տունը հարցրեց,
Ուսին առավ մի տարին,
Մի օրում տեղ հասցրեց:

Կարդալ շարունակությունը

Մոտեցիր,
Ես քանդել եմ բաժանող պատը,
Բոլոր քարերը մեկ առ մեկ թաղել
Հիշողության գրկում:
Ժայռից պոկված հայացքդ
Սպասումներին հակառակ կորել է,
Գիտեմ` չտաշած քարը հողի դառնությունն է,
Բայց ես չեմ հիշում աչքերիդ
Դասավորությունը…

Կարդալ շարունակությունը

Քաղաքում երկու ստվեր են թափառում

Քայլում եմ նրանց ետևից.
Հետևում եմ նրանց՝ համարյա առանց հասկանալու,
ակամա…
Անցյալի այդ ուրվականները
քայլում են նույն փողոցներով՝ ամբողջ գիշերը,
անդադար:

Կարդալ շարունակությունը

թաարգմանությունը ֆրանսերենից `Գառնիկ Մելքոնյանի

Ամենազարմանալին`արարածներից

Կարիճի պես , եղբայրս,
Կարիճի պես ես
Սարսափ-գիշերվա մեջ:
ճնճղուկի պես, եղբայրս
Ճնճղուկի պես ես
Իր մանր տագնապների մեջ:

Կարդալ շարունակությունը

ինձ ոչ ոք չի սիրել քեզ նման
և ոչ ոք չի լքել քեզ պես
ճմրթվող թղթերի վրա ես քո անունն էի գրում
հեռու երկինքներից ագռավները գալիս էին ու պատմում քո մասին
ես պատերը կրծում էի շաքարի պես
և օրերիս վրա կիտրոնի պես բարակ շերտիկներ էին մելամաղձի
ես խմում էի հիշողությունը քո մասին
թունդ թեյի փոքրիկ բաժակներով
անընդհատ
անընդհատ
անընդհատ…

Կարդալ շարունակությունը

… Լույսն է լոկ մեզանում իրական՝
Ստի մեջ մի պարզ ճշմարտություն,
Ես էլի Աստծո պես մենակ եմ,
Եվ մարդու պես հպատակ իմ սիրուն:

Կարդալ շարունակությունը