Category: Արձակ

Կոլյա Տեր Հովհաննիսյան | ՏԱՔՍԻՆ

Գոնե դրսից էլի մի տեսք ուներ, թեև սև ներկը կորցրել էր իր վաղեմի փայլը, ետևի ձախ դուռը փոս էր ընկել, մեքենայի իրանի վրա, աջ կողմի ողջ երկարությամբ ձգվում էին երկու զուգահեռ սպիտակավուն ակոսներ, մեկը հաստ՝ վերևում, մյուսը բարակ՝ ներքևում, դիմահար ապակու վրա նշմարվում էր քարի հարվածի հետևանքով կլորավուն կոտրվածք՝ տարածված ճաքերով: Նոր էր գնել դեղին գույնի Taxi ցուցանակը, որը դնում էր ավտոյի տանիքին հպարտությամբ ու ամեն գիշեր մեքենան բակում կառանելուց հետո վերցնում, տանում էր տուն: Նոր էր «գնել» նաև ավտոյի տեխնիկական զննման կտրոնը, առանց զննման, տարեթիվը վրան, ու դրա ստեղծողին հայհոյանքներ շռայլելով՝ փակցրել ապակու ճաքից մի քիչ վերև: Հաշվիչ չուներ, դրա փոխարեն՝ տեղական արտադրության թվայնացված հայելին օժտված էր կարմիր ու կանաչ ճրագներով, ինչը հաշվիչի առկայության պատրանք էր ստեղծում:

Կարդալ ավելին

Վիկտոր Հովսեփյան | ՈՒԹ ԻՄԱՍՏՈՒՆՆԵՐԸ (պոեմ)

 ՈՒԹ ԻՄԱՍՏՈՒՆՆԵՐԸ (պոեմ) Հունական յոթ իմաստունների մասին ավանդապատումն է ստեղծագործության հենքը, որի այս մշակումը մի կարևոր «սխալ է շտկում»՝ ավանդական յոթը դարձնելով ութ՝ իմաստուն ճանաչելով նաև յոթ իմաստուններին իմաստուն կոչող թագավորին, առավել ընդգծելով ավանդապատման իմաստասիրական կողմը: Եթե իմաստուն են ամենագետի թագից հրաժարվողները, առավել ևս իմաստուն է թագն արժանիին տալ կամեցող արքան: Հեղինակ   «Բավական է …

Կարդալ ավելին

Գրիգոր Շադյան | ՀԱՏՎԱԾԸ

-Ի՞նչ, ինչ ասացի՞ք:

-Ես այդպես էլ գիտեի, որ ինձ չեք հասկանա, ոչ ոք ինձ չի հասկանում:

-Չէ, չէ, մի գուցե ճիշտ չլսեցի, կամ ճիշտ չհասկացա…

-Ոչ: Ցավոք, ամեն ինչ այդպես է ինչպես լսեցիք, կներեք, ես Ձեզ չպիտի ծանրաբեռնեի զառանցաքներով, ես ուղղակի չգիտեի ինչ անել, ում դիմել, բայց սխալվեցի, — նա դանդաղ վեր կացավ ու շարժվեց դեպի սենյակի մեջտեղը:

-Եկեք նստեք, փորձեք ավելի մանրամասնել, ես կփորձեմ հասկանալ Ձեզ, խնդրում եմ:

-Դուք համոզվա՞ծ եք, որ ուզում եք լսել այս հիմարությունները:

-Դրանք հիմարություններ չեն, նստեք, — մարդը պտտվեց ու նստեց աթոռին:

Կարդալ ավելին

Քեյթ Շոպեն | ՄԻ ԺԱՄԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ

Անգլերենից թարգմանեց՝ Սիրանույշ Օհանյանը

Իմանալով, որ միսիս Մալլարդը տառապում էր սրտի հիվանդությամբ, մեծ զգուշություն էր պետք նրան ամուսնու մահվան լուրը հնարավորինս մեղմ հաղորդելու։

Կարդալ ավելին

Սլավիկ Ալավերդյան | ՄԱՆՐԱՊԱՏՈՒՄՆԵՐ

50․ Գերեզմանոց   22-րդ դարի վերջ։ Գերբնակեցված երկիր։ Մարդիկ յուրայիններին թաղելու տեղ չունեն։ Որոշ երկրներում դիակիզում են անում, բայց սափորները թաղելու համար էլ տեղ չկա։ Գանգեսն այլևս չի քշում դիակները։ Կրկնակի օգտագործման գերեզմանատները այլևս պիտանի չեն։ Պետք է ելք գտնել։ * * * Հուշումն անսպասելի եկավ: Առավելի անսպասելի էր վայրը, որտեղից այն ստացվեց: Բազմաթիվ ցածրուղեծրային …

Կարդալ ավելին

ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ ԺՈՒՌՆԱԼԻՍՏՆԵՐԻ «ԱՍՊԱՐԵԶ» ԱԿՈՒՄԲԻ ԽՈՐՀՐԴԻ ՆԱԽԱԳԱՀ ԼԵՎՈՆ ԲԱՐՍԵՂՅԱՆԻ ՀԵՏ

Հարցազրույցը վարեց՝ Արմինե Պետրոսյանը

-Բարև ձեզ, պարոն Բարսեղյան։ Կարծում եմ, որ ձեզ հետ անցկացվող բազմաթիվ հարցազրույցների գերակշիռ մասը քաղաքական ու հասարակական թեմաներով է լինում։ Ինչպե՞ս եք տրամադրված գրական թեմաներով առաջին հարցազրույցին:
-Հազվադեպ բան է: Ֆատալիստ լինեի, կասեի ճակատագրից չես փախչի, բայց դե ես եմ «մեղավորը»: Ամերիկայում մի աֆրիկացի դասախոս ունեինք, ասում էր. «դուք իմ թմբուկներն եք, թակելու եմ` իմանամ, որիցդ ինչ ձայն է ելնում», դրանից հետո հետս ինչ հարցազրույց են աnում, էս խոսքերն եմ հիշում:

Կարդալ ավելին

Կոլյա Տեր-Հովհաննիսյան | ՀԱՅՐՍ ՕԼԻԳԱՐԽ Է

Փոքրիկ նախաբան

Գոհարի հետ ծանոթացա համացանցում. կարդացել էր իմ պատմվածքներից և մեկնաբանություն թողել: Պատասխանեցի՝ առաջ քաշելով իմ հիմնավորումները: Նա ևս պատասխանեց: Սկսվեց մի երկխոսություն, որի արդյունքում մեր վիրտուալ զրույցը, շեղվելով բուն նյութից, մտավ նոր հունի մեջ, գնա՜ց, գնա՜ց ոլորապտույտ, թափանցեց նվիրական անդաստաններ: Նա անվերապահորեն իր հոգու ծալքերը բացեց: Թե որքանով էր անկեղծ ինձ հետ, չգիտեմ, բայց և հիմք չունեմ չհավատալու իր պատմածներին: Ինչևէ, հետզհետե նվազեց մեր ամենօրյա զրույցների հաճախականությունը և, ինչպես պատահում է հաճախ, ընդհատվեց: Վերջին անգամ, հայցելով իմ ներողամտությունը, գրեց, որ գլուխն անչափ խառն է, այլևս ժամանակ չունի շարունակելու նամակագրությունը: Մի որոշ ժամանակ անց գրեցի, որ ցանկանում եմ գրի առնել իր կյանքի պատմությունը, բայց մնացի անպատասխան: Իր լռությունը համարելով համաձայնության նշան, փոխեցի բոլոր անուններն, ու ծնվեց այս վիպակը: Փաստորեն սա Գոհարի նամակների խտացված տեքստն է, որին իմ երևակայությամբ խառնել եմ մի շարք էպիզոդներ, որոնք հեռու են հեռուստատասերիալների պես սենսացիոն լինելուց , և՝ դիալոգներ, որոնք հեռու են առօրյա ժարգոնային ոճից: Չի պահպանվել նաև նամակների ժամանակագրական հերթականությունը: Նամակագրության ընդհատումով չիմացա հետագա դեպքերի զարգացումների մասին: Թերևս հնարավոր էր պակասը լրացնել երևակայությամբ նույնպես, բայց նախընտրեցի դա թողնել ընթերցողի հայեցողությանը:

Կարդալ ավելին

Ժյուլ Սյուպերվիել | ԳԱԶԱՆՆԵՐԻ ԱՐԱՐՈՒՄԸ

Գազաններն ընկնում էին երկնքից`մեկ առ մեկ, առանց իրար ցավ պատճառելու: Նրանց մեծը մասը վերջնամշակված էր: Ոմանք մի քիչ էլ պիտի սպասեին մինչև վերջնական տեսք ստանալը:
-Երևում է, կնճիթ պիտի ունենամ, -ասաց փիղը, որը հենց նոր էր հայտնվել: -Դա կսկսվի ճակատիցս ու գրեթե կկպնի գետնին:
-Քթի համար շատ չեղա՞վ, -ասաց աղվեսը:
-Ինձ հենց այդպիսին է հարկավոր, -վրա բերեց փիղը:
Հազիվ էր ավարտել իր խոսքը, երբ կնճիթը երկնքի մեջտեղից եկավ ու զբաղեցրեց այն տեղը, որ պիտի լիներ այսուհետև բոլոր փղերի մոտ:

Կարդալ ավելին

Արմինե Պետրոսյան | ՌՈՄԵՈ ԵՎ ՋՈՒԼԻԵՏ․ ՍԻՐՈ ՄԵԾ ՓՈՐՁՈՒԹՅՈ՞ՒՆ

Եթե երիտասարդ ես ու սիրո կարոտ ունես, ապա՝ «Ռոմեո և Ջուլիետ»։ Եթե արդեն ընտանիքի տեր հասուն մարդ ես, ապա «Ռոմեո և Ջուլիետը» կարող է թվալ պատանեկան արբունքի արկածախնդրություն։ Բայց․․․

Ինձ մոտ ամեն ինչ հակառակն ստացվեց։ Տասնինը տարեկանում, երբ իմ բոլոր ընկեր-ընկերուհիները սիրահարված էին կամ էլ սիրո սպասումով էին շնչում, հետն էլ՝ բանասիրականի ուսանողներով՝ ռոմեոներ ու ջուլիետներ դառնալու ճիգեր էին անում, ես իմ առջև նպատակ էի դրել բոլորին համոզելու, որ Ռոմեոյի և Ջուլիետի հարաբերությունները բոլորովին էլ ուժեղ ու ամենակուլ սիրո դրսևորումներ չէին։

Կարդալ ավելին

Կոլյա Տեր Հովհաննիսյան | ԷՋԵՐ ՍԵՐԺԱՆՏԻ ՕՐԱԳՐԻՑ

Կոլյա Տեր Հովհաննիսյան

Զինվորական ջիփը դուրս գալով խճուղուց, ոստոստելով ու ցնցվելով մտավ դեպի գյուղերը տանող խորդուբորդ ճամփան:

Ձմեռը կիսվել էր: Սերժանտը հմայված դիտում էր մեծ գետից բաժանվող վտակներով ոռոգված հարուստ բնության ձմեռային հրաշագեղ տեսարանները: Աջ ու ձախ գետնատարած խաղողի այգիներ էին, թութունի ու ցորենի կիսաձյունածածկ արտեր՝ իրարից բաժանված տերևազուրկ բարդիների ու ուռիների խիտ շարքերով:

Իր բախտը չբերեց. չորս ամիս զորանոցում նախապատրաստական կուրսեր անցնելուց հետո պիտի մեկնեին տվյալ տարածաշրջանի գյուղերը՝ գրագետ դարձնելու գյուղացիների զավակներին ու կրթվել ցանկացող գյուղացիներին: Գյուղերն ընտրեցին վիճակահանությամբ: Իր հինգ հայ ընկերներին բաժին ընկան հայաբնակ գյուղերը: Առանց ուսուցչի հայաբնակ գյուղ չմնաց: Շտաբը որոշեց, որ ինքը կբնակվի հայերի մոտ ու կդասավանդի մոտակա թրքաբնակ՝ ավելի բազմամարդ գյուղում:

-Դու այստեղ ես աշխատելու,- ասաց սպան, երբ հասան թրքաբնակ գյուղը:

Գյուղը մաքուր տեսք չուներ, սերժանտի նոր փայլեցրած սապոգները մինչև ճտքերը ցեխոտվեցին: Այստեղ ու այնտեղ թրիք ու աղբի մնացորդներ էին: Ստվերոտ պատերի տակ երևում էին գորշագույն ձյունի պատառիկներ: Երկու գայլաշուն գռմռալով խեթում էին օտարականներին:

Կարդալ ավելին