Սիրանույշ Օհանյան

Most commented posts

  1. Դինո Բուցատի | ԵՐԳԸ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ — 30 մեկնաբանություն
  2. Դինո Բուցատի | ՃԱԳԱՐՆԵՐ ԼՈՒՍՆԻ ՏԱԿ — 20 մեկնաբանություն
  3. Ժան-Պիեռ Ռոնե | ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՄՏԵՐՄԻԿՈՒԹՅՈՒՆԸ — 19 մեկնաբանություն
  4. Մարի Մելիքյան | Իմ մեջ — 11 մեկնաբանություն
  5. Երանուհի Ղանդիլյան | ՀԱՏԻՍ — 9 մեկնաբանություն

Author's posts

Գուրգեն Միքայելյան | ԳԻԺԸ

Ամբողջ նահանգը խուճապի մեջ էր: Չգիտես՝ ինչպես, չգիտես՝ որտեղից հայտնվել էր մի հրեշ: Եվ ի՜նչ հրեշ. միջնադարյան գազան, մարդակեր: Բոլորը ապշած, ցնցված էին. 21-րդ դարում հրե՞շ: Բայց արի տես, որ դա իրողություն էր, և հրեշն էլ, չլսված բան, հենց ինքը՝ նահանգապետն էր…

Կարդալ ավելին

Զեմֆիրա Սարգսյան

Ծնվելէ 1952 թվականին Սյունիքի մարզի Սիսիանի շրջանի նախկին Բազարչայ գյուղում: 1969 թվականին տեղափոխվել և մինչ օրս բնակվում է Ջերմուկ քաղաքում: 1970-1975 թ.թ. սովորել է Երևանի Խ. Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտի մշակույթի ֆակուլտետում և ձեռք բերել մատենագետ-գրադարանագետի մասնագիտություն: Գրել սկսել է պատանեկան տարիներից, տպագրվել է շրջանային թերթում: 2012 թվականին կրտսեր տարիքի երեխաների համար գրել …

Կարդալ ավելին

Լուսինե Լուսնթագ | ԱՆՑՅԱԼԻ ԳՆԱՑՔԸ

Նոր կյանք սկսելու համար պետք է կորցներ հիշողությունը, ազատվեր բոլոր այն մտքերից, որոնք ներկա պահը կանգնեցնում ու կապում էին անցյալին: Ինչպես պարզվեց հետո, դա այնքան էլ հեշտ գործ չէր: Հիշում էր: Կյանքում ամեն ինչ ուշացած էր գալիս, ոչինչ ժամանակին չէր լինում: Հիմա կարող էր գնել բոլոր չստացած տիկնիկները, որոնց մասին երազել էր, որոնք քնում ու արթնանում …

Կարդալ ավելին

Կոլյա Տեր-Հովհաննիսյան | ՍԱ ՄԱՀՆ ԷՐ

Կոլյա Տեր Հովհաննիսյան

Վրեժին Երեխա ժամանակ մեր թաղում քիչ էին մահանում, մեծ մասամբ՝ տարիքն առած մարդիկ: Այդ օրերին թաղի խոսակցության գլխավոր առանցքը հանգուցյալն էր: Եթե hանգուցյալը ծեր էր, «օղորմի» տալու հետ զավեշտական դեպքեր էին հիշում անցյալից ու թաքուն ժպտում: Դագաղը տանում էին փակ, երկձի դիակառքով ու հետո ձեռքերի վրա մինչև գերեզմանի եզրը: Դագաղ տեսնելիս սահմոկում էինք, հանում գլխարկներս, …

Կարդալ ավելին

Սաշա Զայցևա | ԱՎԱԶԱՔԱՐԵՐԻ ԱՓԸ

Քո մատների տակ,

Կյանքը կլինի կենդանի ու տաք,

Անհարթություններով լի,

Գեղեցիկ ու ժանգապատ երիզներով,

Կարծրամարմին ու փորագիր,

Գարնան ու աշնան հոտավետությամբ:

Կարդալ ավելին

Նաիրա Համբարձումյան | ՃԱԿԱՏԱԳԻՐ, ՈՐ ՄԻԱՅՆ ՀԱՅԻՆՆ Է

Վերջերս լույս է տեսել իրանահայ արձակագիր ԿՏՀ ի երկերի ժողովածուն, որի մեջ հրատարակվել է իր «Ինեսսա» խորագրով վիպակը: Այս գրախոսականը տվյալ վիպակի մասին է:

Կարդալ ավելին

Վիկտոր Հովսեփյան | ՆԱՆԵ՛, ՆԱՆԵ՛, ԿՐԱԿ ՏՈՒՐ ԻՆՁ

Գագոն ասաց՝ տա՛տ, ա՛յ տատ,
Գովիր դու ինձ շատ ու շատ,
Մի քիչ էլ որ մեծանամ,
Աստղանավորդ կդառնամ:
Պիտի թռչեմ լուսավառ
Աստղերի մոտ հեռավոր,
Ծիածանից մի պատառ
Բերեմ, անես գլխաշոր,

Կարդալ ավելին

Սիրանույշ Օհանյան | ԱՆԽԶԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ

Կյանքը շարունակվում է սերմի մեջ

Սերմը շարունակվում է հողի մեջ

Հողը շարունակվում է ծառի մեջ

Ծառը շարունակվում է պտղի մեջ

Պտուղը շարունակվում է մարդու մեջ

Մարդը շարունակվում է օդի մեջ

Օդը շարունակվում է երկնքի մեջ

Երկինքը շարունակվում է․․․

Կարդալ ավելին

Նորա Պարութճեան | Հարցազրույց

Գրելը միջոցս է դէմ յանդիման գալու տկարութիւններուս հետ, անկարողութիւններուս աչքերուն շիփշիտակ նայելու, ըսելու՝ ոչ ձեզմէ կ’ամչնամ, ոչ ալ ձեզմէ կը խուսափիմ։ Այսքան։ Չի նշանակեր որ կրնամ յաղթահարել։ Երանի։ Անոնք կան ու կան, ինծի մաս կը կազմեն եւ թերեւս այդ պատճառով ալ մարդ կը կոչուիմ։ Ամէնուն պէս ներքին պայքար մը կը տանիմ ես ալ, բայց իւրովի, իմ պարագայիս՝ գրելով, աւելի ճիշդը՝ թուղթին յանձնելով։ Շատ անձնական գործողութիւն մըն է։ Գրիչ վերցնելու համարձակութեան դիմած իւրաքանչիւր անձ իրեն վերաբերող մղում մը ունի։

Կարդալ ավելին

Գոհար Վաչագանի Նիկողոսյան

Ծնվել եմ 1965թ օգոստոսի 30-ին Երևանում: 1982-87թթ սովորել եմ և ավարտել ԵՊՀ Բանասիրության Լեզվի և Գրականության բաժինը: 2002թ-ից ՀԳՄ անդամ, արձակագիր եմ: 2002թ-ին  Մուտք մատենաշարով տպագրվեց «Հրաշքի պահեր» առաջին գիրքս է, հետո 2005թ-ին՝ « Իմ յոթ պապերը» , 2012թ-ին՝ «Երազածառը», 2012թ-ին՝ «Լրջացող խաղ»-ը:   Սիրո զգացումը ինձ չի լքում երբևէ: Դժվարություններից Սերն առ մերձավոր կոփվում …

Կարդալ ավելին